دو سیاره

وسط آسمان بزرگ، «دو سیاره»‌ی قشنگ به‌نام‌های «کورتو» و «شونتو» در همسایگی هم وجود داشت. مردمان این دو سیاره‌ با هم مهربان بودند. تا آنجا که پُلی باستانی و بزرگ بین خودشان کشیده بودند و از این طریق با یکدیگر ارتباط داشتند. همه‌چیز خوب و خوش بود تا روزی که اتفاقی رخ داد؛ دانشمندی از «شونتو» وسیله‌‌ای جدید اختراع کرد که با آن می‌توانستند دوردست‌ها را به ‌خوبی ببیند. او آسمان را رصد کرد و نقشه‌ای از ستارگان درست کرد. خبر به گوش پادشاه سیاره‌ی «کورتو» رسید. او هم دلش می‌خواست با این وسیله آسمان را تماشا کند و زیبایی‌های ستارگان را ببیند. مگر نه اینکه آسمان همه‌جا شبیه هم است؟ اما... .