زنی مردی و دنیایی نامردی

کتاب حاضر با بیان خاص نویسنده‌اش، صحنه ورود کاروان اسرای کربلا به کوفه و کاخ ابن زیاد را بیان کرده است. می‌گوید: این همه پا بر زمین کوبیدن و شیهه اسب‌ها، این همه گرد و غبار و بی‌تابی مردان غرق در سلاح و زره، برای کاروان کوچکی است که کنار دروازه شهر ایستاده‌است. کاروانی از زن و کودک و کاروانی که تنها مردش، تنی بیمار و مجروح دارد. تصاویر کتاب نیز در کنار متن به دریافت پیام این اثر کمک می‌کند.