سمت روشن دنیا

کتاب حاضر مجموعه اشعاری است که شامل چهار بخش است. نام هر یک از این بخش‌ها «مکث» است و هر مکث شعری دارد. نام شعر مکث اول، «زمین با دوستت دارم زبان باز کرد» است و نام شعر مکث دوم، « کودکی بادبادک‌ها» و... . شاعر دل‌نگران کودکانی است که غریبانه، فراموشی خیابان را مشق می‌نویسند: «پشت این آسمان گمشده، بادبادکی دنبال دست‌های کودک پیری می‌گردد که مشق هر شبش، بابا نان ندارد است! او شاعر سرزمین‌های «درد مشترک» است و نگران «کودکان طلاق» در چهارراه‌های مضطرب قرن: «دست نوازش هیچ خانه‌ای بالای سرش نیست و... .»