فکر پلید

این مجموعه دو نمایشنامه دارد. در اولین اثر به نام " فکر پلید " یک کفاش و پسرش نقش آفرینی می‌کنند. پسر کفاش کارش را تمام می‌کند و به پدر یادآور می‌شود که به قولش عمل کند. پدر می‌گوید نمی‌توانم زیرا پیشه‌ورانی مانند ما حق ندارند تحصیل کنند. پسر می‌گوید چه کسی این قانون را وضع کرده است. پدر می‌گوید انوشیروان عادل...و به این ترتیب با پی‌گیری پسر، شاه می‌گوید اگر خزانه در اثر جنگ خالی باشد و این پسر به مخارج آن کمک کند باز اجازه بالا آمدن از طبقه پایین را به او نمی‌دهم. "‌ساده دل " نمایشنامه کوتاه طنز دوم این مجموعه است که در آن کدخدا مشغول شمردن پول‌هایش است. از شبلی می‌خواهد همه خانه های روستا را بشمارد و در مقابل آن پول بگیرد. شبلی می‌گوید چقدر می‌دهی؟ کدخدا معمولاَ همه دستمزد کارگران را به آن‌ها نمی‌داده است و بقیه را خودش برمی‌داشته است. برای همین شبلی تصمیم گرفت کاری کند که حقش ضایع نشود!