نمازی دیگر

سه ماه است که «سلیمه» صاحب فرزندی شده است و در این مدت نتوانسته است به مسجد برود و نماز را به جماعت بخواند؛ چون کسی را ندارد تا کودک را نزد او بگذارد. بچه ناآرام است و اغلب گریه می‌کند. او از زندگی‎اش راضی است؛ اما دلتنگ صدای گرم پیامبر است تا اینکه روزی، هنگامی که هوا روبه تاریکی می‎رود و صدای اذان بلند می‎شود، سلیمه دیگر نمی‎تواند تحمل کند. او فرزندش را به بغل می‏‌گیرد و به طرف مسجد می‎دود؛ اما... .