ببل

در این شعر «ببل» الاغی تنبل و بدرفتار است که صاحب خود را اذیت می‌کند و از وضعیت فعلی‌اش ناراضی است. به همین دلیل با ترفندی فرار می‌کند تا شاد و آزاد، زندگی‌اش را ادامه دهد؛ اما در راه اتفاقی رخ می‌دهد که مصداق ضرب‌المثل « از چاله درآمدن و در چاه افتادن» است.