تا همین غزل

کتاب حاضر مجموعه‌ای از اشعار است که در قالب غزل سروده شده‎اند. «زندانی خویشم»، «بعد از باران»، «رفت و برنگشت»، «خنده مادر»، و «شب بی‌فاطمه»، نام بعضی از این غزل‌هاست. در شعر اول، شاعر خود را مانند کرم ابریشمی می‎داند که با دستانش برای خویش قفس می‎بافد و از معشوق می‎خواهد که او را تنها نگذارد. او در شعر دوم، ناسپاسی آدمیان را باعث نباریدن باران می‎داند، بارانی که رحمت است و همه نعمت‌های روی زمین از آن‌. شعر سوم درباره مادر است و....