دروغی به بزرگی یک فیل

پسرک با توپِ خواهرش شیشه را می‌شکند. پدر، خواهر را مجازات می‌کند و پسرک هیچ نمی‌گوید. اعتراف نمی‌کند. اما همین نگفتن، همین سکوت، چیزی می‌شود که آرام‌آرام روی زندگی‌اش سایه می‌اندازد. اول کوچک است، مثل لکه‌ای در گوشه‌ی دلش. اما روزبه‌روز بزرگ‌تر می‌شود، شکل فیل به خودش می‌گیرد. فیلی سنگین، خاموش اما به رنگ آبی فیلی که وقت خواب، وقت مدرسه رفتن، رویش می‌افتد و نمی‌گذارد نفس بکشد. فیلی که نمی‌رود، فقط هر روز بزرگ‌تر و سنگین‌تر می‌شود.