دل‌نگران: روایت‌هایی از زندگی شهید احسان‌‌اله قاسمیه فرمانده گردان امیرالمؤمنین (قدر) لشگر 27 محمد رسول‌الله‌صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم از دانشگاه کینگزویل تا دشت شلمچه

احسان‌اله قاسمیه فرزند عباس در سال 1336 در محله کلیمی‌نشین سرپله کاشان در خانواده‌ای متمول و دین‌دار بدنیا آمد. مادرش خانه‌دار و پدرش از تجار چای و برنج کاشان و از بانیان هیئت قاسم‌بن‌الحسن کاشان بود. کودکی او پر شروشور و باجثه‌ای درشت و قوی و در عین حال بسیار مهربان و شوخ‌طبع بود. معروف است در مقر ریاست جمهوری، مقام معظم رهبری که آن زمان سمت ریاست جمهوری را داشت، وقتی صدای اذان احسان را می شنید می‌فرمود: «در اتاق محل کار را باز بگذارید قاسمیه اذان می‌گوید». پایان دوران سربازیش در سنندج، با علنی شدن انقلاب همزمان شد. در راهپیمایی که در دی ماه سال 57 به مناسبت تشییع جنازه استاد نجات‌الهی برگذار شده بود مجروح شد. پدرش برای دور بودن او از فضای انقلاب او را برای ادامه تحصیل راهی آمریکا کرد. با شروع جنگ بر خلاف میل پدر درس را نیمه کاره رها کرد و به ایران بازگشت و عضو سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و گردان 9 پادگان ولیعصر شد. با آغاز عملیات بیت‌المقدس با سمت فرماندهی گردان به جنوب رفت. در ابتدای عملیات از ناحیه پهلو مجروح شد و درحالی‌که درمانش کامل نشده بود از بیمارستان فرار کرد و خودش را به خط مقدم رساند و ادامه عملیات در 19 اردیبهشت 1361 در جبهه خونین‌شهر در حالی که بچه‌های گردان در محاصره قرار گرفته بودند به درجه رفیع شهادت نائل شد.