گدار خاطره‌های یک دهه‌شصتی است که هر خواننده‌ای با خواندن‌شان، حتماً هم‌ذات‌پنداری می‌کند و اگر هم تجربۀ آن خاطره‌ها را نداشته باشد، حتماً از خواندن‌شان لذت می‌برد. گدار در گویش کرمانی‌ها به‌معنای گردنه و راه سخت و پرپیچ‌وخم و ناهموار کوهستانی است که به‌گفته نویسنده کتاب، کلمه‌هایی که نوشته، گدارهایی بوده است که سختی‌شان خط‌وخش‌هایی به ذهنش انداخته‌اند و آن‌قدر این خط‌وخش‌ها زیاد بوده که در حافظه‌اش مانده و به کلمه تبدیل شده‌اند. گدار خاطره‌های شخصی نویسنده‌ای از دهۀ شصت است. کلماتی است که نویسنده آن‌ها را با هدف شناخت دهۀ شصت، یعنی دوران قبل از اینترنت و پیتزا و کامپیوتر، در این کتاب گردآوری کرده است.