ارمغانی از آسمان

هر شب در دل تاریکی، مردی که کیسه‎ای بر شانه دارد، به محله آن‎ها می‌‏آید، درِ تک‌تک خانه‌ها را می‏‌زند و کوله‌بارش را با اهالی خانه‎ها تقسیم می‏‌کند. مردم محل به او «صاحب انبان» می‏‌گویند. هر شب مردم بینوا چشم به راه اوهستند. او می‌‏آید و نان و خرما از کیسه‌اش بیرون می‌آورد وآن‌ها را بین نیازمندانپخش می‌کند و بعد در سکوت ناپدید می‎شود. گویی مانند فرشته‎ای به آسمان می‌رود؛ یک شب... .