ماجراهای بُهلول

کتاب حاوی داستان‌هایی درباره بهلول است. در ابتدای کتاب، بهلول این‌چنین معرفی می‌شود: «وهب بن عمرو»، شیخ و عالِم شهر، پسرعموی هارون‌الرشید و از یاران امام موسی‌بن جعفر (ع)، خود را به دیوانگی می‌زند تا هارون نتواند از او فتوای کشتن امام را بگیرد. هارون این موضوع را می‌داند؛ اما چون نمی‌خواهد فرد دیگری از خاندانش را بکشد، چیزی نمی‌گوید. مدت‌ها می‌گذرد و کنایه‌ها و طعنه‌های وهب دهان به دهان می‌گردد و خنده را به چهره همه، حتی بر چهره هارون می‌نشاند. از آن به بعد، وهب بن عمرو، بهلول، یعنی آدم خنده‌رو و با نشاط، نام می‌گیرد.