کودکان دیرآموز

مادر یک جوان دیرآموز، در تلاش است با بازگویی خاطرات سال‌های کودکی و نوجوانی فرزندش (پویا)، تجربه‌های خود را با مخاطبانی که با چنین افرادی سروکار دارند به اشتراک بگذارد. کتاب «پسر دیرآموز من»، ثمره این تلاش است که در قالب روایت تجربه‌هایی از فعالیت‌ برای رشد و پیشرفت یک کودک دیرآموز و رساندن او به یک زندگی با حداقل وابستگی به اطرافیانش، به مخاطب عرضه می‌شود. نویسنده در مسیر این تلاش‌ها نتیجه گرفته است‌ که فعالیت‌های والدین فرزند دیرآموز برای رسیدن به مقصود به تنهایی کافی نیست و همراهی بخش‌های دیگری از جامعه را می‌طلبد. شایان ذکر است نویسنده قسمت‌های مهمی از کتاب را به چگونگی رویارویی فرزندش با محیط مدرسه اختصاص داده است.