شعر

این کتاب از مجموعه «شعرهای خواندنی، شعرهای شنیدنی» است و قصه جوجه‌ای را روایت می‎کند که در حیاط مشغول دانه خوردن و جیک‌جیک کردن است. ناگهان گربه بلا صدای جوجه را می‌شنود و سعی می‌کند او را بگیرد. جوجه فرار می‌کند؛ ولی جایی برای پنهان شدن نیست تا اینکه روی طناب، لباس‌هایی را می‌بیند. جوجه زرنگ روی بند رخت می‌پرد و کنار مرغ و مرغابی روی یکی از لباس‌ها می‌نشیند. آیا گربه می‌تواند جوجه را پیدا کند؟

این کتاب از مجموعه «شعرهای خواندنی، شعرهای شنیدنی» است و حاوی چندین شعر کودکانه و خیال‌انگیز درباره موضوع‌های مختلفی است که کودکان به آن‌ها فکر می‌کنند. «گوش‌ماهی»، «چتر قشنگم»، «هندوانه» و «دو تا چشم و دو ابرو»، نام برخی از این شعرهاست. مضمون اصلی شعرها شادی است و در تصویر هر شعر، کودکی در حال لبخند زدن است.

این کتاب از مجموعه «سرزمین ایران، سرزمین ایمان» است. این بخش درباره امامان و امام‌زاده‌هایی است که در جاهای مختلف ایران هستند. امام رضا (ع)، در «مشهد»، حضرت معصومه (س) در شهر «قم»، حضرت شاه چراغ، برادر امام رضا (ع)، در «شیراز» و شاه عبدالعظیم در شهر «ری». همچنین به جمکران، وعده‌گاه عاشقان امام زمان(عج)، اشاره شده است. شاعر جای جای این سرزمین پهناور را مرقد شهیدان و دلیران می‌داند.

این کتاب از مجموعه «سرزمین ایران، سرزمین ایمان» است و به پرچم ایران اختصاص دارد. شاعر ابتدا برای هر رنگ پرچم، شعری آورده و آن‌ها را به رنگ‌ چیزهای مشابهی تشبیه کرده است. به عنوان مثال، رنگ سبز را به سبزه، شبدر، ریحان و گنبدپیامبر، رنگ سفید را به گل نرگس، صبح، روشنایی و برف و رنگ قرمز را به گل لاله و خاک کربلا تشبیه کرده است. سپس نقش الله را توصیف می‎کند و بعد درباره پرچم ایران سروده است: «سبز و سرخ و سفید است، به! چه رنگارنگ مانند بهار است... .»

کتاب حاضر متن‌هایی است که نویسنده خطاب به دخترش نوشته است. او درباره آفرینش، خُلق تنگ، نوروز، تولد مسیح، گنج‌های تو کجاست؟ ، صبر، نماز، روزه و... می‌گوید. او علت خُلق تنگ را گذر نکردن به کوی دوست می‌داند و گنج‌های هر کسی را مهربانی و عشق و بخشندگی. نویسنده درباره نماز می‌گوید: «گفت و شنودی پر رمز و راز میان آفریده و آفریدگار.» و درباره روزه: «پرهیز کردن از هر آنچه آدمی را شایسته نیست و این روزه را همه عمر باید گرفت.»

این داستان که به زبان شعر ارائه شده است، درباره دخترکی به نام «گُلی» است که مادرش سخت کار می‎کند تا برای دخترش لوازم‌التحریر تهیه کند و گلی بتواند درس بخواند؛ اما گلی درس‌ خواندن را دوست ندارد و مداد و پاک‌کن و مدادتراشش را مثل اسباب‌بازی‌هایش زیر پا می‎اندازد و آن‌ها را لگد می‌کند، مدادش را مرتب می‌تراشد و... تا اینکه روز امتحان از راه می‌رسد. گلی هیچ کدام از سوالات را نمی‌تواند جواب دهد و مداد و پاک‌کنش هم از او فرار می‌کنند. در همین موقع گلی با فریادی از خواب بیدار می‎شود.

پیرزن تصمیم می‌گیرد به خانه دخترش برود؛ ولی برای این کار باید از جنگل عبور کند. خاله‌پیرزن در جنگل با گرگ گرسنه روبه‌رو می‌شود که می‌خواهد او را بخورد. پیرزن می‎گوید: «من به چه دردت می‌خورم، نه گوشت دارم نه جون دارم، یه پوست و استخوان دارم، دارم می‌رم به خونه دخترم ...» و به این ترتیب گرگ را فریب داده و به راهش ادامه می‌دهد؛ اما کمی آن‌طرف‌تر، پلنگ و شیر را هم می‌بیند و همان حرف‌هایی را که به گرگ گفته است، به آن‌ها هم می‌گوید. سرانجام خاله‌پیرزن به خانه دخترش می‌رسد و یک هفته آنجا می‌ماند و استراحت می‌کند. بالاخره روزی فرا می‌رسد که پیرزن باید به خانه خودش برگردد؛ اما با شیر و پلنگ و گرگ چه کند؟

این کتاب شامل شانزده قطعه شعر در قالب چهارپاره است. «کبوترانه»، «ماه قبیله»، «تولد»، «خنده‌های آبی» و «بهانه»، نام برخی از این اشعار است. طبیعت، روابط اجتماعی، توکل به خدا، مهربانی کردن، دیدن حقیقت و تفکر در آن، ترسیم آرزوها و ایمان داشتن برای رسیدن به آن، حفظ محیط زیست و رشادت‌های حضرت «عباس (ع)» در قیام عاشورا، از مضامین این اشعار هستند.

این کتاب دربردارنده هشت شعر کودکانه است. خواندن قرآن و حفظ کردن آن، پختن نذری، حجاب، نماز خواندن و آداب آن، عزاداری‌های مذهبی و سوغاتی دادن، از جمله موضوعات این اشعار است. در شعر «آش»، کودکان می‌آموزند که بعد از پخش کردن نذری، همسایه‌ها می‌توانند با گذاشتن هدیه‌ای، مثل گل یا نبات، داخل ظرف نذری، محبت خود را به نذری‌دهنده ابراز کنند.

این کتاب دربردارنده هشت شعر کودکانه است. نذری دادن، سفر رفتن و آداب آن، روزه گرفتن، تشویق کودکان با توجه به علاقه آن‌ها و عزاداری برای امام حسین (ع) از جمله موضوع‌های این اشعار است. در شعر «مُهر صدآفرین»، کودکان می‌آموزند که اگر کارهایشان را به درستی انجام دهند، والدین آن‌ها را تشویق می‌کنند و یکی از این تشویق‌ها می‌تواند مُهر صدآفرین باشد.