مشاهیر

کتاب حاضر به شرح زندگی شیخ جعفر شوشتری از مراجع تقلید می‌پردازد. وی در دی ماه سال 1191 شمسی در شوشتر متولد شد و در پنج سالگی به عتبات رفت و شروع به تحصیل کرد و نزد استادان تراز اول تعلیم دید. او در شوشتر رسالۀ عملیّۀ خود را به‌نام «منهج‌الرشاد» منتشر کرد که محور فتاوی مراجع تقلید بوده و بر آن حاشیه زده‌اند. شیخ جعفر شوشتری علاوه بر آثار متعدّد در فقه و اصول دین، آثار بی‌نظیر و ماندگاری در مورد واقعة کربلا و سیدالشهداء نوشته است. کتابخانه‌ وی بالغ بر 1500 جلد کتاب نفیس خطّی، چاپ سنگی و سربی در زمینۀ فقه، فلسفه، علوم غریبه، تاریخ و تفسیر با قدمت200 الی 400 سال و مزیّن به یادداشت‌های علامه و خاندانش و علمای خوزستان است که توسط خانوادۀ شیخ بهاءالدین شریعت در سال‌های 1379 تا 1382 وقف کتابخانۀ ملّی ایران شده است.

جلال آل احمد از آن‌دسته فرهیختگانی بود که توانست به واسطه سبکی نو که از خود به یادگار گذاشت ماندگار شود. به گونه‌ای که امروز برخی نویسندگان خوش ذوق و قریحه‌ رهرو او هستند. این کتاب تلاشی است برای ایجاد و گشایش منظری اندیشمندانه و تحلیلی، نسبت به مؤلفه‌های تعیین‌کننده و تأثیرگذار زندگی و آثار جلال آل‌احمد که در گرامیداشت صد سالگی‌اش او منتشر شده است.

کتاب حاضر در سه بخش نیایش‌ها در آمریکا، لبنان و ایران تنظیم شده است. شهید چمران در سال 1337، برای ادامه تحصیل به آمریکا رفت و با وجود موفقیت‌های علمی‌اش در دانشگاه برکلی کالیفرنیا، احساس غربت و تنهایی او را می‌آزرد. این مشخصه در 8 نیایش دکتر چمران در آمریکا پیداست. بخش دوم کتاب، دربرگیرنده 25 نیایش شهید چمران در زمان حضور او در لبنان است. وی به درخواست امام موسی صدر، برای تأسیس و تقویت شاخه نظامی سازمان «امل» به لبنان رفت. نکته قابل توجه این است که دست‌نوشته‌ها و نیایش های او در لبنان امیدوارانه‌تر و نگاهش به زندگی روشن‌تر است. نیایش‌های دکتر چمران در ایران که همزمان با جنگ تحمیلی نوشته شده، نشانگر اراده محکم او در مبارزه با دشمنان است. این دست‌نوشته‌ها را می توان به‌عنوان قسمتی از خاطرات و زندگینامه او تلقی کرد. چون با مطالعه هر نیایش، گویی خواننده قدم به قدم در زندگی روزمره او پیش می‌رود.

کتاب حاضر، مجموعه‌ای از دست‌نوشته‌های شهید دکتر «مصطفی چمران» است که به کوشش مهدی چمران جمع‌آوری شده است. این نوشته‌ها بازگوکننده‌ی بسیاری از حالات شهید چمران در لحظات و مواقع مختلف و در شرایط خاص خود بوده است؛ مباحثی که عموماً در زاویه‌ی دید عارفانه شهید چمران قرار گرفته و با قلمی زیبا بیان شده است؛ بنابراین دست‌نوشته‌ها در ارتباط با موضوع خاصی نیست و مطلب مشخصی را دنبال نمی‌کند. محل و زمان نگارش دست‌نوشته‌ها دقیقاً مشخص نیست، گرچه با شواهد و قرائنی می‌توان حدس زد که در آمریکا، لبنان یا ایران به رشته تحریر درآمده است. برخی از عناوین دست‌نوشته‌ها عبارت‌اند از: احتیاج به عرفان، آرزو داشتم، قلب محبوب، من زاده توام، من نماینده خدایم، عشق و تنهایی، قربانی عشق، غوغای عشق، فقر و عشق، قربانگاه عشق، نیاز دارم و ای اشک مقدس.

کتاب حاضر دربرگیرنده‌ی شرح مفاهیم عرفانی در نیایش‌های شهید چمران، شهید عارف مسلک است که برای دوستداران، خاکیان افلاک‌نشین، عرضه شده است. گرچه شخصیت بارز علمی و عرفانی شهید بزرگوار دکتر مصطفی چمران والاتر و نامدارتر از آن است که بخواهیم در این کتاب‌ها از آن سخن بگوئیم، اما در میان ابعاد گسترده و گوناگون شخصیت این سردار بزرگ، احوال معنوی و عرفانی که در دعاها و درخواست‌ها و یا نیایش‌های وی متجلی است، فروغ و درخشش دیگری دارد که پرداختن به آن، گذشته از اینکه ما را با معنویت وی آشنا می‌سازد، به جان و دل نویسنده و خواننده، جلا و صفایی خاص می‌بخشد و آنان را با خود تا فضاهای پاک و پاکیزه‌ی قرب الهی بالا برده و عروج می‌بخشد.

این کتاب حاوی داستان زندگی جذاب آیت‌الله رئیسی است. این کتاب با زبان ساده و شیرین، قصه‌های قشنگی از مهربانی، تلاش و خدمت‌گزاری روایت می‌کند. خواندن این کتاب الگوی قوی برای زندگی می‌باشد. این کتاب، ابعاد مختلف شخصیت شهید رئیسی را از جمله ساده‌زیستی، خدمت به مردم، عدالت‌خواهی و ولایت‌مداری را به تصویر می‌کشد. مطالب کتاب به گونه‌ای بیان شده که برای کودکان و نوجوانان قابل فهم و جذاب باشد. با خواندن این کتاب، کودکان و نوجوانان می‌توانند با دوران کودکی و نوجوانی شهید رئیسی آشنا شوند و از تلاش‌ها و فداکاری‌های ایشان الگو بگیرند.

میرزاحسن رشدیه در سال 1329 در تبریز به دنیا آمد. او که عاشق درس‌خواندن بود و دلش می‌خواست همه فرزندان ایران‌زمین را باسواد کند و برای یافتن روش‌های جدید آموزش به مصر، ‌بیروت و استانبول سفر کرد. او با دقت به شیوه‌های آموزش در آن کشورها نگاه کرد و بعد تصمیم گرفت مدرسه رشدیه را تأسیس کند. اولین شعبه این مدرسه را در ایروان بنیاد نهاد. در سال 1268 نخستین مدرسه ایرانی را در تبریز راه انداخت. رشدیه بارها بارها تهدید شد، ‌مدارسش را خراب کردند و خودش و دانش‌آموزانش را مجروح ساختند اما او راهش را ادامه داد. کتاب حاضر با زبان داستانی زندگی این معلم و مؤسس اولین مدرسه ایرانی را روایت می‌کند.

این کتاب به زندگی دکتر محمد قریب می‌پردازد. او یکی از اولین پزشکان متخصص اطفال و بنیان‌گذار نخستین بیمارستان تخصصی کودکان در ایران است. قریب در سال 1288 در روستایی از توابع آشتیان به دنیا آمد و یکی از کسانی بود که به عنوان اولین گروه دانشجویان برای ادامه‌ی تحصیل به فرانسه رفت و بعد از اتمام تحصیلاتش به ایران بازگشت و زندگی خودش را وقف درمان کودکان و راه‌اندازی بیمارستانی برای آن‌ها کرد. او علاوه بر این‌ها در دانشگاه تهران، دروس پزشکی را به دانشجویان این رشته درس می‌داد. دکتر قریب یک کتاب نیز درباره‌ی بیماری‌های کودکان تالیف کرده است. او در سال 1353 بر اثر سرطان از دنیا رفت. کتاب حاضر با روایت داستان زندگی دکتر محمد قریب به کودکان انگیزه می‌دهد و به آن‌ها نشان می‌دهد که با تلاش و پشتکار خودشان نه تنها می‌توانند انسان‌هایی موفق بشوند بلکه می‌توانند در مسیری گام بردارند که در خدمت هم‌نوعان خودشان باشد.

کتاب پیش‌رو به زندگی «ناصر حجازی»، اسطوره‌ای جاودانه‌ در فوتبال ایران‌ اختصاص یافته است. ‌ناصر حجازی از وقتی که در دبیرستان مشغول به تحصیل بود، در تیم فوتبال دبیرستان ابومسلم بازی می‌کرد. این اسطوره فوتبال ایران، توانست در جوانی دروازه‌بان یک تیم ملی ایران شود‌ و همراه تیم تاج و تیم ملی، جام‌ها و افتخارات زیادی را کسب کند‌ و یکی پس از دیگری پله‌های موفقیت را بالا برود. حجازی به‌عنوان چهل‌و‌یکمین دروازه‌بان قرن بیستم جهان از نگاه فدراسیون آمار و تاریخ فوتبال جهان معرفی شده است. حجازی علاوه‌بر درخشش و قهرمانی در فوتبال، منش و رفتاری داشت که تا ابد در ذهن و قلب مردم ایران جاودانه شد. این اسطوره فوتبال با مردم و کنارشان زندگی می‌کرد و به آنان عشق می‌ورزید. ناصر حجازی چهره‌ای تأثیرگذار، دوست داشتنی و ماندگار است.

سِر چارلز اسپنسر چاپلین، 16 آوریل 1889 به دنیا آمد و 25 دسامبر 1977چشم فرو بست. وی یکی از مشهور‌ترین بازیگران و کارگردانان می‌باشد و برنده جایزه اسکار نیز شده است. بیشتر فیلم‌های او کمدی و صامت هستند.
چارلی چاپلین بیش از 65 سال در سینما فعالیت کرد که شروع فعالیت‌های وی از سالن ویکتوریا انگلستان به عنوان پسربچه‌ای آغاز شد و تا سن 88 سالگی ادامه یافت. وی در سال 1919 همراه با تعدادی از دوستان سینمایی خود اتحادیه سینماگران را تأسیس کرد. چاپلین یکی از محبوب‌ترین و بزرگ‌ترین هنرمندان قرن بیستم میلادی و تاریخ سینما است.