پترا

هیچ‌چیز نمی‌تواند «پترا» را تکان بدهد. نه باد و بوران و نه زمان. او هیچ‌جا نمی‌رود، همه نزد او می‎آیند. او مثل یک کوه، غول‌آسا و قدرتمند و باشکوه است؛ اما شاید او یک سنگ‌ریزه باشد یا تخم یک پرنده؛ البته تخمی صاف و درخشان که ممکن است تبدیل به یک اژدها شود یا یک پنگوئن. شاید هم پترا، سنگ رودخانه باشد! هیچ‎کس نمی‎داند که او فردا به چه‌چیزی تبدیل می‎شود.