پیامبر و ابر

«ابر» در آسمان مشغول بازی با دوستانش است که چشمش به «محمد» می‌افتد. محمد کودکی زیباست، آنقدر که ابر، از تماشای او سیر نمی‌شود. محمد با عمویش به سفر آمده است. عموی محمد سعی می‌کند با دستش جلوی تابش خورشید را بگیرد تا او اذیت نشود. ابر خودش را بالای سر محمد می‌رساند و طوری می‌ایستد که سایه‌اش روی او بیفتد. در ادامه داستان، ابر متوجه می‌شود که این کودک در آینده پیامبر خدا می‌شود و مردم را به یکتاپرستی دعوت می‌کند. ابر تصمیم می‌گیرد همیشه نزد محمد بماند و بالای سرش حرکت کند.