مستندنگاری

این کتاب درباره زندگی و شخصیت قیصر امین‌پور است. این شاعر توانمند به شاعر کوچه‌های آفتاب معروف و از اساتید دانشگاه تهران و بهترین شعرای معاصر بود. کتاب حاضر روایت خود را با خاطره‌ای از پدر ایشان آغاز کرده است که درباره کودکی و نوجوانی امین‌پور توضیحاتی را ارائه می‌دهد. در ادامه کتاب شعرا و نویسندگان زیادی همچون حامد صلاحی، سیدحسن حسینی و سعید بیابانکی از قیصر امین‌پور خاطرات زیادی را بیان کرده‌اند.

این کتاب روایتی از زندگی‌ و خاطرات مرحوم فرج‌الله سلحشورست که در پنج فصل تدوین شده است. راویان خاطرات: خود ایشان، ‌ رهبری و دیگر افرادی هستند که مرحوم سلحشور را می‌شناختند. در یکی از فصولِ کتاب، راویان به‌طور مجزا درباره روند نگارش فیلمنامه حضرت یوسف (ع) و ساخت آن توضیحاتی داده‌اند. یادداشت‌های افراد مختلف درباره آقای سلحشور، ‌ فیلم‌شناسی، ‌سال‌شمار زندگی و تصاویر، بخش‌های انتهایی کتاب را تشکیل داده‌اند.

این کتاب روایت‌گر زندگی شهید اسماعیل قرجوانی است. او در خانواده‌ای مذهبی متولد شد و هنگام نوجوانی در کارگاه نجاری کار می‌کرد. با آغاز جنگ تحمیلی راهی جبهه‌ها شد و حتی پس از مجروحیت شدید هم دست از نبرد با دشمن بعثی نکشید. این سرباز امام در عملیات کربلای چهار شهید شد.

سردار شهید «حسن سلطانی» در سال 1345 در منطقه بهشت وحدت شهرستان زرند کرمان دیده به جهان گشود، تحصیلات خود را تا کلاس دوم راهنمایی ادامه داد ولی با شعله‌ور شدن آتش جنگ درس و مدرسه را رها کرد و به سوی جبهه‌ها‌ی جنگ شتافت و اکثر وقت خود را از سال 59 تا 64 در جبهه‌ها گذراند. او از اعجوبه‌های جنگ شهرستان زرند می‌باشد که با حضور خالصانه و عاشقانه‌اش در جبهه‌های حق علیه باطل نقش مهمی در پیشبرد اهداف جنگ در لشکر 41 ثارالله ایفا می‌کرد، سرانجام این سردار گمنام در جبهه هورالعظیم در 3 دی 1364 به آرزوی دیرینه‌اش؛ یعنی شهادت در راه حق رسید. کتاب حاضر روایتی از زندگی این سردار شهید است.

این کتاب حال و هوای یک عزادار در روزهای محرم سال 1399 که کرونا جهان را فرا گرفته بود و مراسم‌های عزاداری تعطیل شده بود، روایت می‌کند. نویسنده با توصیف احوالات آن روزها، مخاطب را با عزاداری امام حسین (ع) آشنا و تأثیر نبود آن، در حس و حال مردم را وصف می‌کند.

روزی سه تا حمید بودند که تصمیم گرفتند فرار کنند و به جبهه بروند. هر سه آنها نُه ساله بودند و سر پرشور و دل عاشقی داشتند. «بچه بازارچه» روایت ساده و صادقانۀ یکی از رزمندگان اسلام است از روزهای جنگ با رژیم بعث عراق و همچنین روایتی است از تلاش این رزمنده و دوستانش برای حضور در جبهه‌های حق علیه باطل. این کتاب 9 فصل دارد و در انتها نیز عکس‌ها و اسناد مربوط به این رزمنده قرار داده شده است.

این کتاب، زندگی ایران‌شناسان و جغرافی‌دان‌های معروف معاصر را روایت می‌کند که بیش از 60 جلد کتاب و 300 مقاله از خود به‌جای گذاشته است. این شخصیت علمی برجسته، آقای منوچهر ستوده می‌باشد که جزو چهره‌های ماندگار است که در سال 1395 فوت کردند. آشنایی با زندگی این دانشمند و زبان‌شناس بزرگ باعث می‌شود تا با مفاخر ملی خود بیشتر آشنا شویم.

کتاب «درخت تنها» زندگی‌نامه حسین برزگر است که از نوجوانی در بسیج مشغول فعالیت بوده و سپس وارد جنگ می‌شود. اولین شب ورودش به جبهه او را به شوخی توی چادری می‌خوابانند که شهدا را گذاشته‌اند و او بدون اطلاع بین آنها تا صبح می‌خوابد. او به دلیل شیطنت‌هایی برگردانده شده ولی باز هم به جبهه می‌رود و به دلیل اینکه از بچگی یک پای معلول دارد او را به قسمت تعاون لشگر علی ابن ابیطالب می‌فرستند. تا مدت‌ها مسئول کارت و پلاک بوده و در قسمت کفن کردن و شناسایی شهدا فعالیت داشته است. حسین بعد از جنگ هم در منطقه می‌ماند و مشغول تفحص می‌شود و تا حالا جزءیکی از مؤثرترین نیروهای ستاد مفقودین ایران است و در امر تفحص فعال است.

در این کتاب چند داستان گوناگون وجود دارد که تمام آن‌ها در روستای خانوک استان کرمان می‌گذرد. داستان‌های این کتاب با موضوعاتی همچون مبارزات مردم انقلابی علیه رژیم پهلوی، ورود امام خمینی(ره) به ایران، رزمندگان خانوکی در دفاع‌مقدس، نان‌های خانوک برای تغذیه رزمندگان ارائه شده‌اند. مردم این روستا به «نان پختن برای رزمندگان جبهه‌ها» مشهور بودند و بانویی انقلابی و فداکار به نام «کل زهرا» مدیریت این کار را به عهده گرفته بود. نویسنده کتاب حاضر در تلاش است تا مخاطبان را با رشادت‌ها و فداکاری‌های مردم روستاها و شهرهای گوناگون آشنا کند.

کتاب، حاوی خاطرات معلمان پرورشی دهۀ شصت در اهواز و دربارۀ اتاقک‌هایی به نام «امور تربیتی» است که پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران شکل گرفتند، زمانی که هنوز ساختارهای سیاسی، نظامی و فرهنگی کشور شکل نگرفته بود، در میان شعارها و چنددستگی‌ها، عده‌ای انقلابی جوان، در دورهمی‌های مسجدها، اتاقکی به نام «امورتربیتی» راه انداختند و اسم‌شان شد «مربی پرورشی و تربیتی». این گروه، فعالیت‌هایشان به مدرسه محدود بود. همه چیز خوب پیش می‌رفت تا اینکه اولین هواپیمای عراقی، دیوار صوتی اهواز را شکست. زنگ دفاع به صدا درآمد و مربیان تربیتی و پرورشی اورکت بسیجی و سپاهی به تن کردند. در این میان، مربیان پرورشیِ دیروز اهواز و بسیجیان و سپاهیان امروز ایران به جبهه‌های جنگ پیوستند. این مربیان، با درگیر کردن دانش‌آموزان و خانواده‌های آن‌ها، جنگ را مردمی و جبهه‌ها را به محلی برای تحصیل دانش‌آموزانی تبدیل کردند که دفاع از کشور اولویت زندگی‌شان شده بود.