شعر

کتاب حاضر مجموعه‌ای از اشعار است که در قالب غزل سروده شده‌اند. کتاب دو بخش دارد. غزل‌های بخش اول، درباره عشق، غم، تنهایی و... هستند. در بخش دوم شعرهایی برای حضرت محمد(ص)، حضرت زهرا(س)، حضرت زینب(س) و حضرت معصومه(س)، آورده شده است. نام بعضی از اشعار بخش اول به این ترتیب است: «من کی‌ام؟ من چی‌ام؟ نمی‎دانم»، «یک نفر افتاده مثل سنگ در جان و تنم»، «گفتند بهار آمده و فصل جوانی» و نام برخی از اشعار بخش دوم: «هر نسیمی خسته کز کویت خبر می‎آورد»، «هنوز بر سر هر نی حکایت سر تو» و «در خبرها آه اما در نظر آیینه بود».

این کتاب مجموعه اشعاری است که در قالب شعر نو سروده شده‌اند. «از دست ما»، «به من نمی‌چسبد این فروردین»، «این کوه‌ها»، «میان این همه جادو» و «نمایش غزه»، نام برخی از این اشعار است. در شعر اول، شاعر از مادر زمین و ناسپاسی آدمیان می‎گوید و اینکه فرزندان خلفی برای این مادر نبوده‎ایم. در شعر دوم، فروردین و آمدن بهار برای شاعر دلچسب نیست؛ چراکه در سفره هفت‌سین، خرچنگ در تُنگ است و عیدی که در آن مادربزرگ‌ها نباشند، مانند چایی است که سرد شده باشد. در شعر بعدی....

کتاب حاضر مجموعه‌ای از اشعار است که در قالب غزل سروده شده‎اند. «زندانی خویشم»، «بعد از باران»، «رفت و برنگشت»، «خنده مادر»، و «شب بی‌فاطمه»، نام بعضی از این غزل‌هاست. در شعر اول، شاعر خود را مانند کرم ابریشمی می‎داند که با دستانش برای خویش قفس می‎بافد و از معشوق می‎خواهد که او را تنها نگذارد. او در شعر دوم، ناسپاسی آدمیان را باعث نباریدن باران می‎داند، بارانی که رحمت است و همه نعمت‌های روی زمین از آن‌. شعر سوم درباره مادر است و....

کتاب حاضر مجموعه‌ای از اشعار است که در قالب غزل سروده شده‌اند. اولین غزل درباره آخرین شبی است که حضرت علی (ع) مهمان دخترش بوده است. یکی از شعرها درباره امام رضا (ع) است. غزلی درباره «آیات‌القرمزی»، شاعر مبارز بحرینی، غزلی درباره شهید «احمدی روشن» و شعری درباره سردار «سلیمانی». همچنین شاعر غزلی درباره دکتر «علی شریعتی» و سخنان او در کتابِ «امت و امامت» سروده است.

کتاب حاضر مجموعه اشعاری است که در قالب غزل سروده شده‌اند. نام برخی از این شعرها به این ترتیب است: «تکرار»، «مسیح»، «مصیر»، «حبیب»، «برائت» و «روایت». شاعر شعرهای اول و دوم را برای دخترانش سروده است. شعر «مصیر»، تصنیفی به مناسبت بهار است و شعر بعدی برای شهیدان مدافع حرم و انتظار کودکانشان. غزل «برائت»، برای مردم مظلوم «یمن» سروده شده و شعر آخر نوحه‌تصنیف اربعین است.

کتاب حاضر مجموعه اشعاری است که در سه قالب غزل، ترانه و رباعی سروده شده است. «مادربزرگ»، «ابر»، «سفر» و «در حراج ستاره‌سوز زمین»، نام برخی از غزل‌هاست. شاعر در شعر اول، حتی یک لحظه غفلت از مادربزرگش را شکستن نمکدان می‌داند، مادربزرگی که در تندبادهای روزگار هم ایمانش را از دست نداده است. «نیم‎کره»، «پیری بهار» و «سیاه‌مشق»، نام برخی از ترانه‌های کتاب است. یکی از رباعی‌ها درباره تهران می‎گوید: «تهران به چراغ‌های رنگی خوش بود/ گاهی قرمز گاه سبز و کبود/ از آن همه رنگ مانده خاکستر و دود/ دیدی همه‎چیز رنگ می‌بازد زود؟ »

این کتاب مجموعه‌ اشعاری است که در قالب شعر نو سروده شده است. «از این همه اگر»، «پیاده‌روها»، «بعد از بنفشه‌ای که نیامد»، «ترکیب تلخ» و «بامدادی» نام بعضی از این شعرهاست. در شعر اول شاعر عقیده دارد که شعر به چه کار می‌آید، اگر پرنده نتواند روی شاخه آفتاب بنشیند یا اگر لاک‌پشت نتواند پیش از مّد دریا، با ماسه‌های ساحل به توافق برسد یا اگر... . در شعر دوم، به نظر شاعر، همه اتفاق‌ها در پیاده‌روها رخ می‌دهد، خورشید به منطق روشنی می‎رسد، باران مزاج برگ‌ها را می‌فهمد، باد بیانیه‌اش را برای درخت می‎خواند... و در شعر سوم، از بهار می‌گوید و شکفتن گل‌ها و ترانه رودخانه‌ها.

کتاب حاضر مجموعه اشعاری است که در قالب غزل سروده شده است. «از احمد تا احد»، «گردش هفتم»، «مرد مروت، مرد مدارا» «بهار»، «زیارت‌نامه» و «صبح تنفس»، نام بعضی از این غزل‌هاست. شعر اول درباره پیامبر اکرم، حضرت «محمد» (ص) است. شعر دوم، درباره سفر حج و طواف خانه خداست. شعر سوم، درباره حضرت علی(ع) و شعر چهارم، توصیفی از فصل بهار است.

این کتاب مجموعه اشعاری است که در قالب غزل و رباعی سروده شده است. اغلب غزل‌ها عاشقانه هستند، مانند: «آن قَدَر خانه‌ام از بوی تو عطرآگین است/ که خزان با تو چنان اول فروردین است» یا «بزن زخم زبانت را که دل خون کردنت زیباست/ که خون هرچه عاشق مثل من برگردنت زیباست». شایان ذکر است که غزلی هم به مناسبت سوم خرداد و آزادی «خرمشهر» سروده شده است. رباعی‌ها نیز اکثراً عاشقانه هستند، مانند: «فرهادم و جز عشق ندارم چیزی/ شیرینی و با لبت شکر می‌ریزی/ پاییز شگفت است و شگفت‌آورتر/ اینکه تو گلی شکفته در پاییزی»

این کتاب مجموعه اشعاری است که در قالب شعر نو سروده شده است. «تمثیل»، «معجزه»، «عقاب عبرت»، «اشراقی»، «تاریخ من» و «ملکوتی»، نام بعضی از این اشعار است. شعر اول درباره شاعر گمنامی است که می‌خواهد نامش در کنار نام «سعدی» و «حافظ» باشد. در شعر دوم، شاعر در هنگامه برف و بوران و در زمهریر نفس‌گیر، روییدن گل یخ را معجزه‌ای شگفت می‌داند. شعر سوم، با الهام از شعر عقاب دکتر «خانلری» سروده شده است. شعر چهارم درباره گفت‌وگوی سه روزه «ابوعلی‌سینا» با شیخ «ابوسعید ابوالخیر» است. شعر بعدی... .