سیا‌ه‌مست سایه تاک

کتاب حاضر مجموعه‌ای از قصیده‌واره و غزل‌قصیده است. شاعر این قصیده‌واره‌ها را مشق‌هایی از هر رنگ و در هر بحر می‎داند که هرکدام را به کسی پیشکش کرده و هر شعر را حبابی می‎داند که لباس بحر به آن پوشانده است. در قصیده‌واره «باران» آمده است: «باران شبیه آبشار آمد، سرشار آمد، سیل‌وار آمد ــ آمد شبیه سیل، اما سبز، بی‎دلهره، بی‌داردار آمد... . «دماوند»، «فقر»، «برف» و «غریب» نام بعضی از این قصیده‌واره‌هاست و «خلیج»، «آسمان» و «مادر»، نام برخی از غزل‌قصیده‌ها. در غزل‌قصیده‌ مادر، می‎گوید: «این عروس شکسته آیا کیست؟ کیست این زن خدای من! ها! کیست؟ این که آغوش کرده بر من باز، اینکه خوابیده است اینجا کیست؟