قصه‌های تصویری از لطایف‌الطوایف: دلقک و مگس‌ها

مولانا فخرالدین علی صفی از لطیفه‌پردازان نامدار ایرانی در قرن نهم و دهم هجری قمری است. او هم شعر می‌سرود و هم اهل وعظ و سخنرانی بود. او در هرات و گرجستان زندگی کرد و در هرات به خاک سپرده شد. لطایف الطوایف یکی از آثار درخشان اوست که در چهارده باب نوشته شده است. هر باب و فصل از این کتاب بنابر موضوع آن قسمت، دارای حکایت‌هایی است که غالباً سیاسی، اجتماعی، اخلاقی و مذهبی هستند. در این حکایت‌ها به موضوع مبارزه با ظلم، تقوا، مدارا و گذشت پرداخته شده است. در کتاب حاضر یکی از این حکایت‌ها با زبانی ساده بازآفرینی شده است. در یکی از روزهای گرم تابستان سلطان در باغ نشسته بود و کلی غذا و میوه هم در مقابلش چیده بودند. اما مگس‌ها هجوم آورده بودند و نمی‌گذاشتند که سلطان غذا بخورد. سلطان هم عصبانی شد و گفت بردارید این‌ها را به داخل قصر ببریم که این مگس‌ها کلافه‌مان کردند. اما وقتی همه به داخل قصر برگشتند باز هم مگس‌ها جمع شدند. سلطان گفت: جانمان به لبمان رسید. اصلاً جایی هست که مگسی نباشد. دلقک دربارگفت: هرجا آدم باشه مگس هست، ‌ هرجا ‌آدم نباشه مگس نیست!