واقع‌گرایی در علوم انسانی اسلامی

تاریخ تفکر فلسفی، شاهد سه مقطع «ذات‌گرایی قدیم»، «ضد ذات‌گرایی» و «ذات‌گرایی جدید» است. فلسفه اسلامی برای ورود به ذات‌گرایی جدید نیازمند بسط هستی‌شناسی ذات‌گرایی جدید، بازسازی معرفت‌شناسی آن، احیای صدق مطلق معرفت - در تک‌تک گزاره‌های علمی صادق - به‌جای صدق تقریبی آن، بازسازی روش‌شناسی آن و احیای روش قیاس به‌جای روش استنتاج از راه بهترین تبیین است؛ از این‌رو نویسنده در این کتاب به‌دنبال همین بسط و بازسازی ذات‌گرایی جدید و احیای فلسفه اسلامی امروزین و واقع‌گرایی قوی آن است.