پارسنز و هابرماس (رویکرد دیالکتیکی به نظام اجتماعی)

اگر کانت و هگل نقطۀ عطف فلسفۀ مدرن باشند، پارسنز و هابرماس نقطۀ چرخش جامعه‌شناسی پیشرفته محسوب می‌شوند. از ترکیب دیدگاه‌های این دو می‌توان به چشم‌انداز جامع‌تری دربارۀ جامعه و ساز‌ و‌ کارها و پویه‌هایش رسید. کتاب حاضر می‌کوشد این مهم را با تقریب رویکردهای سیستمی و دیالکتیکی به جامعه آغاز کند. از این رو، در فصل اول به موضوع نظریه‌پردازی جامعه‌شناختی می‌پردازد. در فصل‌های دوم و سوم تالکت پارسنز و یورگن هابرماس را معرفی می‌کند. تأملات تلفیقی و سپس رویکرد ترکیبی نیز در فصل‌های بعدی مطرح می‌شوند.