ادبیات دینی

داستان این کتاب به باز روایی گوشه‌هایی از زندگی امام جواد (ع) اختصاص دارد. امام محمد تقی (ع) در مدینه به دنیا آمد. پس از مرگ پدر، مأمون او را به مدینه فرا خواند و دخترش را به ازدواج او درآورد. بعدها امام اجازه پیدا کرد به مدینه بازگردد، جایی که زندگی‌اش را وقف تدریس کرد. بعد از مرگ مأمون، امام به بغداد فراخوانده شد و به تحریک معتصم، خلیفه جدید و به دست همسرش مسموم شد.

امام حسن (ع) پس از درگذشت پدربزرگ و مادرش، تنها مونس پدرش، علی (ع)، است. او تلاش دارد تا ثابت کند که پدرش در ماجرای قتل عثمان بی‌گناه است. امام حسن (ع) در کنار پدر، روزهای خلافت را پشت سر می‌گذارد و با شهادت علی (ع) جانشین او می‌شود.

این کتاب گوشه‌هایی از زندگی امام سجاد (ع)، پیشوای چهارم مسلمانان جهان را روایت می‌کند. بیشترین مبحث این داستان به وقایع بعد از عاشورا و شهادت امام حسین (ع) و به اسارت گرفته شدن خانواده ایشان می‌پردازد. آشنایی با تاریخ اسلام یکی از اهداف این کتاب است.

نامش «سمانه» بود. از سرزمین آفریقا آمد و در مدینه ساکن شد. امام جواد(ع) قصد ازدواج داشت. به ایشان خبر دادند که بانویی به نام سمانه در مدینه است. سمانه و امام جواد (ع) ازدواج کردند. مردم مدینه به او «سیده» می‌گفتند. امام جواد (ع) در ۲۵ سالگی به شهادت رسیدند و سمانه با فرزندش، امام هادی (ع) که ۸ ساله بود، تنها ماند.

این کتاب به معرفی فاطمه، مادر امام محمدباقر (ع)، اختصاص دارد. زنان دور «اُم اسحاق» جمع شده بودند و به او تبریک می‌گفتند؛ زیرا فاطمه دختر امام حسن (ع) به دنیا آمده بود. او در خانه دومین امام شیعیان رشد یافت و دختری نوجوان و با کمالات شد و با پسر عمویش ازدواج کرد. فاطمه نه‌تنها شاهد مرگ پدرش بود، بلکه حادثه عاشورا را نیز به چشم دید.

شش سال پس از هجرت پیامبر و روز پنجم جمادی‌الاول، دختر علی (ع) و فاطمه (س)، به دنیا آمد. نامش را زینب گذاشتند. او مانند مادرش بانویی نمونه و معلمی دلسوز بود. «عون» و «محمد» فرزندان زینب بودند که در روز عاشورا به شهادت رسیدند.

در این کتاب، شرح مختصری از زندگی شهربانو، مادر امام سجاد (ع)، بیان شده است. شهربانو، دختر یزدگرد، آخرین پادشاه ساسانی بود و جهان‌شاه نام داشت. او در عالم خواب متوجه شد که عروس امام حسین (ع) است. شهربانو با امام حسین (ع) ازدواج ‎کرد و به دین اسلام درآمد.

کتاب حاضر بخش‌هایی از زندگی حضرت فاطمه (س) را بازگو کرده است؛ از جمله تولد ایشان، محاصره اقتصادی مسلمانان در شعب ابی‌طالب، درگذشت خدیجه، هجرت پیامبر به مدینه، ازدواج حضرت فاطمه (س) با امام علی (ع) و همچنین به برخی از ویژگی‌های اخلاقی ایشان اشاره شده است.

در این کتاب داستان زندگی فاطمه، ملقب به «اُم فَروَه»، مادر امام صادق (ع) بازگو شده است. پدر او از شاگردان امام سجاد (ع) بود و فاطمه با امام محمد باقر (ع) ازدواج کرد. خداوند پسری به آن‌ها داد که همان‌طور که سال‌ها پیش پیامبر خواسته بودند، نامش را جعفر صادق گذاشتند. اُم فروه، بین بانوان مدینه به مکرّمه مشهور شد.

«هاشم»، جد بزرگ پیامبر خدا، دو پسر داشت. «عبدالمطلب» و «اسد». «فاطمه» دختر اسد بود. عبدالمطلب، عموی فاطمه او را برای پسرش، ابوطالب، خواستگاری کرد و فاطمه این پیشنهاد را پذیرفت. فرزند فاطمه، علی (ع)، در کعبه به دنیا آمد. او دومین بانویی بود که به پیامبر اکرم (ص) ایمان آورد. فاطمه در سال چهارم هجری چشم از جهان فرو بست.