داستان تربیتی

این داستان چهاردهمین کتاب از مجموعه «قصه‌های قطاری» است. الیور قطاری قدیمی است که رئیس ایستگاه می‌خواهد او را از رده خارج و به اوراقی منتقل کند. یک شب که او در اوراقی تنها بود صدای دوستش را شنید و ماجرای از رده خارج شدنش را برای او گفت. دوستِ اولیور و باقی قطارها به او کمک کردند تا از اوراقی بیرون بیاید. رئیس که همدلی و دوستی میان قطارها را دید، از تصمیمش پشیمان شد و الیور را به خط برگرداند.
این داستان اهمیت دوستی و همدلی را به کودکان یادآوری می‌کند و سعی دارد آن‌ها را نسبت به وضعیت دوستان و اطرافیانشان، خصوصاً اگر در شرایط خوبی نباشد، مسئولیت‌پذیر کند.

این داستان درباره قطار بداخلاق و مغروری به نام آقای هندل است. او از روز اول کارش با همه بدخلقی می‌کرد و همکارانش را از خود رنجانده بود. کمی که گذشت، باقی قطارها هم شروع کردند با او لجبازی و بداخلاقی کردند و حرف‌هایش را نشنیده گرفتند. رفتار باقی قطارها باعث شد آقای هندل متوجه رفتار زشتش بشود و با دوستان و همکارانش بهتر برخورد کند.

این داستان دوازدهمین جلد از مجموعه قصه‌های قطاری است. بیل و بن دو قطار بودند که رئیس ایستگاه تصمیم گرفت آن‌ها را برای مأموریتی به معدن بفرستد. قطارهای معدن آن دو را مسخره می‌کردند و آزار می‌دادند تا اینکه یک روز اتفاق بدی افتاد. معدن ریزش کرد و قطارها و کارگران زیادی زیر آوار ماندند. بیل و بن آن روز به خوبی به دوستانشان کمک کردند و آن‌ها را از زیر آوار بیرون کشیدند. پس از این حادثه، باقی قطارها قدر بیل و بن را بیشتر می‌دانستند و با آن دو دوست شدند.
کتاب حاضر در تلاش است تا به کودکان بگوید حتی اگر در شرایطی بودید که دیگران با شما چندان دوستانه رفتار نمی‌کردند، شما مانند آن‌ها نباشید و هنگام مشکلات به دیگران کمک کنید. مطمئن باشید که نتیجه کمک‌کردن خود را به خوبی می‌بینید.

کتاب حاضر یکی از مجموعه داستان‌های «پرسی قطار» است. پرسی در این داستان با دوستانش شوخی‌های آزاردهنده‌ای می‌کند که باعث رخ‌دادن اتفاقات بدی می‌شوند. در طول قصه اتفاقاتی می‌افتد که پرسی متوجه اشتباهش می‌شود و تفاوت شوخی‌های جالب و سرگرم‌کننده با آزار را می‌فهمد.
این کتاب قصد دارد عاقبت شوخی‌های مخرب را به کودکان نشان دهد تا همیشه مراقب حد و نوع مزاح‌های خود باشند.

همه باباها شبیه هم نیستند. یکی خوب عکس می‌گیرد، یکی دیگر خوب نقاشی می‌کشد، دیگری در خانه کار می‌کند یا دیگری در اداره کار می‌کند و... اما هر جور که باشند از ته دل بچه‌ها را دوست دارند. این کتاب به کودک می‌آموزد: با این که آدم‌ها با هم تفاوت دارند، می‌توان همه را هر جور که هستند و با هر فرهنگی که هستند، دوست داشت و به آن‌ها احترام گذاشت.

این کتاب درباره قطاری به نام میویس است. میویس قطاری از خودراضی است که فکر می‌کند کارهایش از همه درست‌ترند. او با همین تصور باعث شد یکی دیگر از قطارها در خطر بیفتد و در آستانه سقوط قرار بگیرد. پس از این اتفاق، میویس متوجه شد نباید فقط به نظر خودش اهمیت بدهد و باید به حرف‌ها و پیشنهادات درست دیگران نیز گوش بدهد.

این داستان زندگی قطاری قدیمی به نام اسکارلویی را بازگو می‌کند. اسکارلویی برای کار به راه‌آهن فرستاده شده بود اما دوست نداشت واگن‌ها را جابه‌جا کند. او بابت کاری که به او واگذار شده بود خوشحال نبود تا اینکه یک روز قرار شد مسافری را جابه‌جا کند اما نتوانست کار را تا انتها پیش ببرد. همین اتفاق باعث شد تا چرخ‌های نو برای او کار بگذارد و به یک قطار مسافربری زیبا و امن تبدیل شود.

این داستان هشتمین قصه از مجموعه «قصه‌های قطاری» است. داستان حاضر درباره قطاری به نام توماس است که تصور می‌کند ارزش کار دوستش که تراکتور است زیاد نیست و او را مسخره می‌کند، اما زمانی که برف سنگینی می‌بارد توماس می‌فهمد تنها کسی که می‌تواند به او کمک کند همان تراکتور مهربان است.
این قصه سعی دارد به کودکان بگوید که هر کسی، با هر شغل و حرفه‌ای محترم است و ما ارزش کار افراد را زمانی متوجه می‌شویم که به آن‌ها نیاز داشته باشیم.

در جمع‌های کودکان، گاهی اوقات پیش می‌آید که یکی از کودکان به دیگران زور می‌گوید و با قلدری و دروغ باقی دوستانش را اذیت می‌کند. این داستان که هفدهمین کتاب از مجموعه «قصه‌های قطاری» است، درباره جرثقیلی به نام ادوارد که دو قطار را با زورگویی آزار می‌دهد. پس از مدتی طوفانی سهمگین آمد و همه‌چیز بر سر جرثقیل و قطارها آوار شد. این طوفان ادوارد را متوجه موضوعاتی کرد که اوضاع را تغییر داد.
ادوارد از همان روز متوجه شد نتیجه قلدری به نفع هیچکس نیست و رفتارش را با دوستانش بهتر کرد.

این کتاب مصور ششمین جلد از مجموعه «قصه‌های قطاری» است. داستان حاضر درباره کامیونی قدیمی است در انبار زندگی می‌کند. از این کامیون به عنوان کامیون کشیک استفاده می‌شد و به قطارهای فرسوده و خراب‌شده کمک می‌کرد. اما زمانی که مسئول ایستگاه تلاش‌های او و مهربانی‌اش نسبت به قطارها، حتی قطارهای بدخلق، را می‌بیند، او را از انبار بیرون می‌آورد و به سر کار اصلی‌اش برمی‌گرداند.