داستان دینی

این کتاب، داستانی برای کودکان از مجموعه‌ی «هشتمین ستاره» با نگاهی به زندگی و سیره امام رضا (ع) است. داستان کتاب با استناد به کتاب «کافی» از «محمد بن یعقوب کلینی»، نوشته شده است که در خلال روایت داستان به نقل از «ماه آسمان» به قرآن خواندن امام رضا (ع) با صدای خوش در منزل، سفر امام رضا (ع) از مدینه به مرو به دستور مأمون خلیفه عباسی و مهمان‌نوازی امام رضا (ع) اشاره می‌شود.

مجموعه‌ی 4 جلدی داستان‌های پاپاپا، با بیانی ساده نکات اخلاقی را در قالب قصه‌های شیرین و شنیدنی به کودکان یادآوری می‌کند.« دوستی و مهربانی، راستگویی، خوش اخلاقی، قدردانی و تشکر، انجام وظایف، همکاری و اجازه گرفتن...» از جمله موضوعات این کتاب‌هاست. در کتاب حاضر با مسئله قهر و آشتی مواجه هستیم. پاپاپا با دوست خود بوتی بوتی قهر می‌کند و پس از آن با قوانین قهر آشنا می‌شود. قوانینی که همه را ملزم می‌کند خیلی زود قهر را به پایان برسانند و با دوست خود آشتی کنند.

مجموعه‌ی 4 جلدی داستان‌های پاپاپا، با بیانی ساده نکات اخلاقی را در قالب قصه‌های شیرین و شنیدنی به کودکان یادآوری می‌کند.« دوستی و مهربانی، راستگویی، خوش اخلاقی، قدردانی و تشکر، انجام وظایف، همکاری و اجازه گرفتن...» از جمله موضوعات این کتاب‌هاست. کتاب حاضر روایت گفت‌وگوی دوستانه «پاپاپا» و بچه‌زنبورهاست، که «پاپاپا» می‌خواهد برای تشکر از مادر و پدرش که به او خیلی محبت می‌کنند، راهی پیدا کند. در این مسیر بچه‌زنبورها به کمک او می‌آیند و او راهنمایی می‌کنند...

مجموعه‌ی 4 جلدی داستان‌های پاپاپا، با بیانی ساده نکات اخلاقی را در قالب قصه‌های شیرین و شنیدنی به کودکان یادآوری می‌کند.« دوستی و مهربانی، راستگویی، خوش اخلاقی، قدردانی و تشکر، انجام وظایف، همکاری و اجازه گرفتن...» از جمله موضوعات این کتاب‌هاست. کتاب حاضر داستان پاپاپا است که مسئولیت‌های خود را انجام نمی‌دهد و وسایل بازی خود را جمع نمی‌کند، خاله پاپاپا هم مانند او وظابف خود را انجام نمی‌دهد، تا پاپاپا متوجه اشتباه خود شود، ولی وقتی خاله کار خود را انجام نمی‌دهد، چه اتفاقی رخ می‌دهد؟ ...

این داستان درباره دو کودک به نام‌های حامد و هانیه است که می‌خواهند با اسامی خداوند مثل جبار، عزیز و... آشنا شوند. قصه‌های این کتاب حال و هوایی کودکانه و صمیمی دارد و در میان جمع خانواده و مدرسه می‌گذرد. نویسنده علاوه بر معرفی اسم‌های خداوند، درباره مباحث دیگری همچون شطرنج و اصطلاحات آن نیز توضیح می‌دهد و کودکان را با آن‌ها آشنا می‌کند.

این کتاب درباره پرداختن حق به‌موقع و منصفانه کارگر است. ماجرا از جایی آغاز می‌شود که غلام منزل امام رضا (ع) کارگری را به خانه می‌آورد اما با او مبلغ دستمزد را هماهنگ نمی‌کند. امام(ع) که این موضوع را می‌شنود، بسیار ناراحت می‌شود و می‌گویند باید با کارگر دستمزدش را قطعی و در نهایت مبلغ بیشتری به او پرداخت کنید تا راضی و خوشحال باشد. داستان حاضر بر اساس حدیثی از امام رضا (ع) با مضمون پرداخت به موقع حق کارگر بازگو شده است.

این کتاب مجموعه داستان‌هایی درباره حضرت رقیه(س) است که همراه با خانواده بزرگوارشان از مدینه تا مکه و کربلا و سپس شهر شام، عازم سفر بودند.
نویسنده با بیانی کودکانه و ساده قصه‌هایی کوتاه را از زبان و دیدگاه حضرت رقیه(س) همراه با منابع احادیثی که در انتهای هر صفحه آورده، بازگو کرده است.
هدف کتاب حاضر ایجاد حس همذات‌پنداری کودک با اسیران کربلا و آشناکردن او با زندگی ائمه و واقع عاشورای سال 61 هجری قمری است.

آیت‌الله العظمی محمدتقی بهجت، یکی از نامدارترین فقها و مراجع شیعه در دوره معاصر بودند. این کتاب زندگی این عالم ربانی را از دوره کودکی ایشان تا هنگامی که در شهر کربلا به مقام روحانیت رسیدند و «معمم» شدند، بازگو کرده است. زاویه دید کتاب حاضر اول شخص مفرد است؛ یعنی گونه‌ای است که گویی خود آیت‌الله العظمی، محمدتقی بهجت، زندگی خود را روایت کرده است.
نویسنده در این کتاب درباره خصوصیت‌های اخلاقی، خانوادگی، مطالعات آزاد و... این مرجع فقید اطلاعاتی را در اختیار مخاطبان گذاشته است.

این کتاب مجموعه‌ای از داستان‌های مذهبی و عارفانه است که از زبان شخصیت‌هایی با موقعیت‌های عجیب و خاص روایت می‌شوند. به‌طور مثال داستان نخست این کتاب از زبان دختری مؤمن بازگو می‌شود که پس از مطالعات گوناگون درباره سیره و زندگی رسول اکرم(ص) برای او سؤالاتی پیش آمده‌ است و سعی دارد با نامه‌نگاری به دفتر مراجع و بزرگان دین، راه صحیح را پیدا کند؛ در این مسیر چالش‌هایی برای او پیش می‌آید که نتیجه مطالعات و تحقیقاتش را تغییر می‌دهد.
نویسنده قصد دارد خواننده را با زندگی افرادی که برایشان پرسش یا شبهه‌های دینی پیش آمده آشنا کند تا نسبت به حل چالش‌های مذهبی و دینی خودشان مشتاق شوند.

سربازها فریاد می‌زدند و می‌تاختند. موسی از یارانش می‌خواست تند قدم بر دارند. موهای بچه‌ها روی دوش بزرگ‌ترها به دیواره آبی می‌خورد و آب موج بر می‌داشت ولی چکه‌ای نمی‌ریخت. موسی و یارانش می‌دویدند. هیچ‌کس به پشت سر بر نمی‌گشت. موسی از آنها خواسته بود فقط جلوشان را نگاه کنند. هارون عقب‌تر از همه به پیرمردها و پیرزن‌ها کمک می‌کرد. یک نفر گفت:" ساحل، خشکی را من می‌بینم."