داستان آموزنده

این کتاب درباره پسرکی به نام کوین است که به اختلال وسواس فکری-عملی (وسواس اجباری) دچار است. او تصور می‌کرد مادرش آدم‌فضایی است و زیر تختش نور عجیبی است. کوین این اضطراب‌ها را با مادر و پدرش در میان گذاشت و آن‌ها او را پیش مشاور بردند تا با درمیان‌گذاشتن ترس‌ها و نگرانی‌هایش، مشکلش به مرور حل شود.
نویسنده با معرفی این اختلال و بازگویی نشانه‌های آن سعی دارد به کودکانی که دچار این احساسات هستند کمک کند تا تصور نکنند تنها هستند و مشکلشان قابل حل نیست.

لنس یک برگ زرد رنگ سخت‌کوش است که قرار است به زودی از مدرسه فارغ‌التحصیل شود. او از این تغییر می‌ترسد، زیرا برای فارغ‌التحصیلی باید درخت را رها کند و به روی زمین فرود بیاید. نگرانی‌های او باعث شده که بیشتر از همه روی درخت بماند و از جایش تکان نخورد. آیا لنس می‌تواند به ترس‌هایش غلبه کند و فارغ‌التحصیلی موفق شود؟
این داستان می‌خواهد به کودکانی که قرار است به زودی تغییری بزرگ را تجربه کنند و بابت آن نگران‌اند کمک کند.

بعضی از آدم‌ها اولین روز هفته را دوست ندارند. یکی از آن‌ها دختری به نام جودی است. جودی از دوشنبه‌ها بدش می‌آمد اما اتفاقی جالب باعث شد جودی نه تنها دوشنبه‌ها بلکه همه روزهای هفته را دوست داشته باشد.
معلم جودی، آقای تاد، تصمیم گرفت با هم‌فکری دانش‌آموزان برای هرروز هفته یک مناسبتی بگذارد و هر روز را با شور و تفریح و آموزش برگزار کنند.
این کتاب در پی آن است که به کودکان بگوید می‌توانند با ایجادکردن برنامه‌های تفریحی و جشن‌های کوچک دوستانه، زندگی روزمره خود را با شادی بگذرانند و از یک‌نواختی خارج شوند.

این کتاب مجموعه‌ای از داستان‌های مذهبی و عارفانه است که از زبان شخصیت‌هایی با موقعیت‌های عجیب و خاص روایت می‌شوند. به‌طور مثال داستان نخست این کتاب از زبان دختری مؤمن بازگو می‌شود که پس از مطالعات گوناگون درباره سیره و زندگی رسول اکرم(ص) برای او سؤالاتی پیش آمده‌ است و سعی دارد با نامه‌نگاری به دفتر مراجع و بزرگان دین، راه صحیح را پیدا کند؛ در این مسیر چالش‌هایی برای او پیش می‌آید که نتیجه مطالعات و تحقیقاتش را تغییر می‌دهد.
نویسنده قصد دارد خواننده را با زندگی افرادی که برایشان پرسش یا شبهه‌های دینی پیش آمده آشنا کند تا نسبت به حل چالش‌های مذهبی و دینی خودشان مشتاق شوند.

این کتاب تحت عنوان قصه‌های شهر من در دو جلد برای کودکان نگاشته شده است. با توجه به اهداف دوره‌ی ابتدایی استفاده از داستان در تحقق مهارت‌های نوشتاری، ادراکی و تولیدی زبان و آمیختگی آن با مفاهیم شهروندی و حل مسئله نقش مؤثری دارد. داستان‌های این کتاب با این هدف برای کودکان تنظیم شده است.

این قصه درباره دو دوست است که یکی از آن‌ها موش و دیگری فیلی هستند. این دوستی به دلیل تفاوت‌های خیلی زیاد آن دو موجب رخ‌دادن حوادث جالب و بامزه‌ای می‌شود.
مثلاً یک بار که آن دو برای دیدن نمایش رفته بودند، موش در ردیف اول نشسته بود و خواست جایش را به فیل بدهد! حالا تصور کنید این کار با توجه به کوچک‌بودن موش و خیلی بزرگ‌بودن فیل، چه اتفاق جالبی را به‌وجود می‌آورد.
این داستان‌ها با زبان طنز و مناسب سن کودکان روایت شده‌اند.

این داستان درباره یک روز خوشمزه است. روزی که دختر کوچولوی این قصه تصمیم می‌گیرد همراه با مادرش یک سوپ خوشمزه بپزد. نویسنده کتاب حاضر مواد لازم برای پخت سوپ را نام می‌برد و با زبان کودکانه و در قالب داستان، چگونگی پخت سوپ را بازگو می‌کند.
این قصه به کودک کمک می‌کند تا با آشپزی‌کردن آشنا می‌شود و نکات ایمنی را که باید هنگام آشپزی حواسش به آن‌ها باشد رعایت کند.
در انتهای کتاب، دستور پخت سوپ‌های گوناگون و نکته‌هایی برای بهترشدن سوپ و افزایش کیفیت آن نیز ارائه شده‌ است.

یکی از مشکلاتی که اغلب آدم‌ها حداقل یک‌بار به آن دچار شده‌اند، مشکلات مالی و کمبود پول است. اما با این وجود چیزهایی در این دنیا وجود دارند که اهمیت زیادی دارند و از ثروت مادی مهم‌تر هستند.. کتاب حاضر در تلاش است تا با ارائه داستان‌هایی کوتاه با محتوای «ثروت واقعی» از روش‌های موفقیت و ثروت‌هایی نام ببرد که از پول مهم‌ترند و دارایی‌های ماندگاری محسوب می‌شوند.

این کتاب داستان‌های کوتاهی درباره سواد و مدیریت مالی است؛ سواد مالی که نویسنده کتاب حاضر آن را بازگو کرده است، به مخاطبانش راه‌هایی را پیشنهاد می‌دهد تا بتوانند علاوه بر کسب درآمد احساس رضایت را نیز در حرفه خود تجربه کنند. به طور مثال اگر برای خریدن چیزی که دوستش داریم کار کنیم، زحمت کارکردن برایمان عذاب‌آور نیست و لذت‌بخش می‌شود و داستان‌های کتاب پیش‌رو در پی بازگوکردن همین موضوع هستند.

ماه از پشت پرده‌ای که وسط آسمان کشیده شده بود، نگاهی به طرف دیگر انداخت. خورشید را دید که آرام و بی‌خیال، قدم می‌زند! ماه از خونسردی خورشید لجش گرفت. داد کشید: آهای...خیال رفتن نداری؟ خورشید شانه‌هایش را بالا انداخت و گفت: همین طور است!
مگر قرار نبود روز مال تو باشد و شب مال من؟
بله، ولی فکر کردم، فهمیدم هرچه دیرتر بروم، بهتر است!
چه طور؟
چه طور ندارد! برای این که من از تو بهترم!می خواهی برویم و سوال کنیم! اما قبل از رفتن، باید قول بدهی اگر من را خواستند، برای همیشه از این جا بروی و نصف آسمانت را بدهی به من!
ماه قبول کرد. آن‌ها راه افتادند. رفتند و رفتند تا به جنگل رسیدند..