مصاحبه

کتاب خاطرات بازی‌ها، شیطنت‌ها، دردها و رنج‌های آزاده محمد رنج‌پور است. او در سال 1339 در محله قره‌آغاج تبریز متولد شد. ایشان پس از کوچ به تهران مدتی در راه‌آهن مشغول کارشدند؛ اما او حس کرد گمشده‌ای دارد و آن را جبهه جا گذاشته است. وارد سپاه شد و داوطلب به مناطق جنگی اعزام گردید. تا سال 1366 درچندین عملیات بزرگ حضور فعال داشت تا این‌که نیمه شب 28 فروردین 1366 در منطقه ماووت کردستان به اسارت نیروهای بعثی‌ در آمد و شکنجه‌ او از همان جا آغاز شد. محمد را از سلول‌های تنگ و تاریک، نمور و پر از ساس و شپش، به استخبارات و سپس به پادگان الرشیدو نهایت به مخوف‌ترین اردوگاه با بی‌رحم‌ترین شکنجه‌گران یعنی تکریت11 منتقل کردند. ایشان پنجم شهریور 1369 با افتخار و سربلندی به وطن بازگشت.

دین‌شناسان معتقدند که نیاز بشر به دین ریشه در عمران انسان دارد و خداپرستی حسی جاودانه و دائمی است این باور در میان فیلسوفان غرب نیز پذیرفته شده است، از این‌رو در این کتاب به چهار سؤال اصلی (چرا دین؟ ، چرا یک دین؟ ، چرا اسلام؟ ، و چرا تشیع؟ ) با ارائه سه مصاحبه، از «سهیل اسعد»، اهل آرژانتین؛ «عبدالکریم پاز» که در آرژانتین در یک خانواده مسیحی به دنیا آمده و تحصیلات دانشگاهی را در رشته فلسفه غرب به پایان برده است؛ و «عبدالباقی قرنه» از کشور الجزایر که ابتدا سنّی و از نویسندگان و پژوهشگران بزرگ اهل‌ سنّت بوده و بعدها مذهبش را تغییر داد و شیعه شد؛ پاسخ داده شده است.

کتاب« چند مصاحبه با کودکان پیش دبستانی» با انجام مصاحبه‌هایی از کودکان 3/5 الی 6 ساله به بررسی نقش الگوهای عروسکی- کارتونی، انیمیشن در تحولات روانی، فرهنگی-اجتماعی پرداخته است. نویسنده در تبیین این مصاحبه‌ها با کودکان، به الگوپذیری آنان از برنامه‌های کارتونی و پویانمایی غربی پرداخته است. الگوپذیری سبب شده که دستگاه‌های تبلیغاتی نظام سرمایه‌داری از این مسئله در جهت گسترش ارزش‌ها و تحقق اهداف خویش سود برده و تلاش کنند تا با الگوها خویش راه چگونه بودن و شدن را برای کودکان رقم بزنند.

«نزار قبانی»، شاعر معروف عرب، در دمشق به دنیا آمد و در لندن درگذشت. این کتاب گفت‌وگویی پیرامون شعر و زندگی این شاعر سوری است. این مصاحبه‌ها موضوعات مختلفی دارد، ازجمله «چرا می‎نویسم؟ »، «جمهوری متحد عشق عربی»، «تو می‎نویسی، پس رسوا هستی» و «ترجیح دادم خنجر باشم». جهان عرب، سیاست قرن بیستم، زن و جایگاه او و همسرش، «بلقیس»، ازجمله موضوع‌هایی است که نزار با صراحت و غالباً با زبانی شاعرانه از آن‌ها می‎گوید. قبانی در کتاب حاضر از فنون سرایش شعر می‌گوید. او همچنین می‎گوید: «این گفت‌گوها راه‌هایی هستند برای یافتن ریشه‌ها، عبور از پوسته شعر و خواندن شعر از زاویه‌ای فرهنگی که به دور از تفکرات مردسالارانه و سادیستی است.»