شعر

کتاب حاضر مجموعه اشعاری است که درباره رهبر کشورمان، آیت‎الله خامنه‌ای، سروده شده است. شاعر توضیح می‌دهد که رهبر از نسل حضرت علی (ع) و فاطمه زهرا (س) است، مهربان و دلسوز است و آرزویش سربلندی همه مردم. رهبری که دشمن حاکمان خونخوار و یاور مردم ستمدیده است و خود را خادم ملت می‌داند. او از نقشه دشمن باخبر است، او هنرمندی خوش‌ذوق است که شعرهای لطیفی می‌گوید، زندگی ساده‌ای دارد و ... .

کتاب حاضر مجموعه‌ای از اشعار است. «دندان شیری»، «ابر من»، «ماهی‌ام مُرد»، «قناری مثل آدم» و «مامان چه خوب است»، نام برخی از این اشعار است. شعرها از زبان کودک روایت می‌شود و بیانگر احساسات اوست. کودک از پدرش می‌گوید که آدم گرفتاری است و تا دیروقت کار می‌کند، از مادرش که بسیار خوب است، از ماهی تنهای حوض حیاطشان که در آرزوی دریاست و از قناری غمگینی که در قفس زندانی است.

کتاب حاضر درباره خدماتی است که امدادگران آتش‌نشانی انجام می‌دهند. نویسنده در قالب شعرهایی کوتاه، شماره آتش‌نشانی را یادآوری می‌کند و نکات ایمنی درباره چرخ‌گوشت، بازماندن شیر گاز، چهارشنبه‌سوری و استفاده از آسانسور را توضیح می‌دهد. همچنین به کودکان گوشزد می‌کند با آتش‌نشانان شوخی نکنند و با تلفن مزاحم آنان نشوند.

کتاب حاضر شعری است درباره سلامتی. شاعر ابتدا به کودکان تذکر می‌دهد که باید نظافت و بهداشت را رعایت کنند تا بیمار نشوند و هنگام بیماری هرگز سرِخود دارو مصرف نکنند؛ چون بسیار خطرناک است و حتماً نزد پزشک بروند و به توصیه‌های او عمل کنند.

کتاب حاضر حاوی چهار شعر درباره محیط زیست و نگهداری از آن است. «با بیل و جارو»، «باغبان»، «خانه دوم» و «محله ما»، نام این اشعار است. دز شعر اول کودکی از زحمات پدرش می‌گوید که یک «پاکبان» است. شعر دوم درباره باغبانی است که گل‎های زیبا می‌کارد و از آن‌ها مراقبت می‌کند. شعر سوم به کودکان یادآوری می‌کند که کوچه و خیابان، خانه دوم ماست و نباید در آن زباله ریخت. شعر چهارم درباره محله‌ای زیبا و تمیز سخن می‌گوید.

این کتاب دربردارنده یازده شعر کوتاه است. «تابستونه»، «زنبوره»، «دماغ»، «منظور بد» و «مامان‌بزرگ»، نام بعضی از این اشعار است. در شعر مامان‌بزرگ، کودک از معلمش اجازه می‌خواهد تا مادربزرگش را به مدرسه ببرد تا او هم الفبا را یاد بگیرد. شعر «منظور بد»، درباره دخترکی است که به اشتباه، روی سبزه‌ها پا می‌گذارد؛ ولی منظور بدی نداشته است و عذرخواهی می‌کند.

این کتاب شامل دَه شعر کوتاه است. شعرها درباره امام هشتم، «امام رضا» (ع)، مسجد، درخت، کتاب، باران و... است. «موفقیت رود»، «کوه تو عاشق است»، «صدای باران»، «با خوردن درخت»، نام بعضی از این اشعار است. در شعر «به گل‌ها وحشی نگویید»، شاعر از آدم‌ها می‌خواهد که به گل‌ها نگویند وحشی، چون آن‌ها زودرنج هستند. گل‌ها دوست خاک و مانند گنج پرارزشند! و شعر «مگر لب زیب دارد» درباره کودکی پرحرف است که سوال‌های زیادی دارد.

این کتاب حاوی شعرهای کوتاه و کودکانه‌ای است که مراقبت از محیط زیست و مهربانی با حیوانات رایادآوری می‎کند. «دود که باشه، مریض می‌شیم»، «هر ورق دفتر من یه برگه»، «دُمشو کی کنده؟» و «پلنگ»، نام بعضی از این اشعار است. شعر «درختا هم جون دارن»، صدمه نزدن به درختان و مراقبت از آن‎ها گوشزد می‌کند.

در این کتاب والدین با انگشت‌های دست، نقش‌هایی برای فرزندان خود بازی می‌کنند و شعر می‌خوانند. در این بازی، هر یک از انگشت‌ها هنرپیشه‌ای هستند و اجرای نقشی را به عهده می‎گیرند، هنرپیشه‌ای که فقط بازی می‌کند و والدین به جای او حرف می‌زنند. در هر صفحه از این کتاب، انگشتان نقش تازه‎ای دارند و داستان جدیدی را رقم می‎زنند. از نقش بچه‎های مهد کودک گرفته تا نقش مرغ و خروس و بازیکنان فوتبال.

کتاب حاضر حاوی دو شعر درباره رنگ‌هاست. شعرها رنگ‌های مختلف را معرفی می‌کنند و به کودکان می‌آموزد که از مخلوط شدن سه رنگ اصلی، رنگ‌های دیگری به وجود می‌آید. در شعر اول، سه موش سفید کوچولو و بازیگوش، برای فرار از گربه به رنگ‌ها متوسل می‌شوند. در شعر دوم مداد رنگی‌های داخل جعبه، خودشان نقاشی می‌کشند و هر یک وظیفه خاصی را به عهده می‎گیرند.