تاریخ علم

«گاندی» مردی جوان هندی بود. او در روزگار خود می‎دید که چطور دولتمردان بریتانا با مردم کشورش ناعادلانه رفتار می‎کنند. گاندی راهی خارق‌العاده برای مبارزه پیدا کرد؛ اعتراض در کمال آرامش و صلح. او از آفریقای جنوبی به هندوستان رفت؛ جایی که در آن انقلابی بدون خشونت را رهبری و کشورش را از زیر بار قوانین بریتانایی آزاد کرد. گاندی اگرچه آرام و خونسرد بود، توانست همه‌چیز را در هندوستان تغییر دهد و بعدها بر جنبش‌های حقوق اجتماعی سرتاسر دنیا تأثیر بگذارد.

«هلن کلر» در کودکی، بیماری نادری گرفت که باعث نابینایی و ناشنوایی او شد. از آن به بعد، ارتباط برقرارکردن با دنیای بیرون و اطرافیان برای هلن تقریباً ناممکن شد؛ اما وقتی شش‌ساله بود، با فردی آشنا شد که زندگی‌اش را برای همیشه تغییر داد، معلمش، «آن سالیوان». با کمک‌های او، هلن یاد گرفت چطور با زبان اشاره صحبت کند و خط بریل بخواند. او که حالا توانسته بود خودش را به دیگران ثابت کند، در بزرگسالی به فعال اجتماعی تبدیل شد و مردم را به جنگ با ناتوانی‌ها و دیگر مشکلات تشویق ‎کرد.

«آلبرت انیشتین» از همان کودکی کارهایش را به روشی خارق‌العاده انجام می‎داد. او به جای فکر کردن به کمک کلمه‌ها، به وسیله تصاویر فکر می‎کرد و این روش ویژه فکر کردنش به او کمک کرد تا مفاهیم بزرگی را مثل ساختار موسیقی یا اینکه چرا قطب‌نماها همیشه به سمت شمال هستند، درک کند و کم‌کم در تلاش برای کشف رازهای هستی برآید. بقیه مردم او را فقط یک خیالباف می‎دیدند؛ اما انیشتین به خاطر کنجکاوی و شیوه خاص تفکرش، توانست به یکی از بزرگ‌ترین دانشمندان جهان تبدیل شود.

در این کتاب از مجموعه «زنان کوچک»، زندگی «آگاتاکریستی»، نویسنده داستان‌های جنایی، برای کودکان شرح داده می‌شود. او در «دِوِن» انگستان به دنیا آمد. آگاتا در جنگ جهانی اول در بیمارستان کار کرد. در سال 1928، اولین رمانش به نام «قتل در قطار سریع‌السیر شرق» را نوشت. وی«هرکول پوآرو» و «خانم مارپل»را خلق کرد. «جنایت خفته»، از آخرین آثار اوست. آگاتاکریستی در سال 1976 درگذشت.

این کتاب از مجموعه کتاب‌های «زنان کوچک»، درباره رویاهای دور و دراز «ایدا لاولیس» است. او دختر «لرد بایرون»، شاعر بود و در سال 1815 در لندن متولد شد. ایدا اعداد را دوست داشت و در حل مسائل ریاضی بسیار موفق بود. پس از آشنایی با چارلز ببیج، مخترع ماشین حساب، با اعداد کدهایی را نوشت و اولین برنامه‌نویس کامپیوتر جهان شد. کارهای او باعث اختراع اولین کامپیوتر بیشتر از 100 سال پیش شد.

«فریدا کالو» از پدری آلمانی‌تبار و مادری دورگه (اسپانیایی و بومی مکزیک)، در حومهٔ «مکزیکوسیتی» به دنیا آمد. پدرش نقاش و عکاس یهودی ـ آلمانی، با اصلیت رومانیایی بود. نقطهٔ عطف زندگی فریدا به شکل حادثه‌ای دردناک بر او فرود آمد. او در تصادف شدید اتوبوس، از ناحیهٔ شانه، سینه، کمر، لگن و پا دچار شکستگی‌های متعدد شد. فریدا سرنوشت خود را به دست گرفت و برای اولین‌بار شروع به کشیدن نقاشی کرد. او با این کار توانست امیال، آرزوها و رنج‌هایش را از جسم ساکن و سراسر آتل و گچ‌گرفته‌اش روانهٔ بوم نقاشی کند.

این کتاب از مجموعه کتاب‌های «زنان کوچک، رویاهای دور و دراز» است که در آن زندگی «ماری کوری»، دانشمند و فیزیکدان لهستانی، ارائه می‌شود. او دوبار برنده جایزه نوبل شد. او کاشف «رادیوم» و «پلونیوم» و مخترع دستگاه «اشعه ایکس» است. ماری اعتقاد داشت انسان‌ها می‌توانند از علم برای رسیدن به اهداف متعالی استفاده کنند.

«مانیا اسکلودوسکی» در «لهستان » به دنیا آمد و وقتی چهارساله بود، هوشش را نشان داد، هنگامی‌که خواهر هفت‌ساله‌اش از درس خواندن خسته شده بود، تصمیم گرفت با مانیا معلم‌بازی کند و... . پدر مانیا معلم فیزیک و ریاضی بود و مانیا عاشق لوازم آزمایشگاهی شد. سال‌ها بعد مانیا به عنوان شاگرد اول از مدرسه فارغ‌التحصیل شد و مدال طلا گرفت. در آن زمان دخترها حق نداشتند به کالج بروند... . سرانجام مانیا در دانشگاه «سوربن» فرانسه ثبت نام و روی عنصر اورانیوم تحقیق کرد. چندسال بعد با «پی‌یر کوری» ازدواج کرد. آن‌ها با هم به تحقیق درباره رادیواکتیو ادامه دادند و دو عنصر« پولونیوم» و «رادیوم» را کشف کردند. ماری کوری اولین کسی بود که برنده دو جایزه نوبل شد.

«توماس آلوا ادیسون» از همان کودکی می‎خواست از هرچیزی سردربیاورد. او در هفت‌سالگی به مدرسه رفت. معلمش بسیار سخت‎گیر بود و به دانش‌آموزان اجازه سؤال‌ کردن و حتی تکان خورن هم نمی‎داد و توماس که به آزاد و رها بودن عادت داشت، از مدرسه فرار کرد... اما در سال‌های بعد، او صدها وسیله اختراع کرد که زندگی مردم دنیا را تغییر داد؛ اختراعاتی مانند لامپ برق و گرامافون.

«ساموئل لانگ هورن کلمنز» در ۱۸۳۵ در مرز ایالت میسوری آمریکا در روستای فلوریدا با کلبه‌های چوبی پراکنده به دنیا آمد. پدرش قاضی بخش و تاجری کوچک و اصالتاً اهل ویرجینیا بود که درس حقوق خوانده بود. در ۱۲سالگی پدرش فوت کرد و ساموئل مجبور شد در چاپخانه‌های محلی پادویی کند و بعد در روزنامه‌ای که برادرش دایر کرده ‌بود، ابتدا حروفچین و سپس چاپچی شد. صفحاتی از روزنامه به مقالات طنزآمیز اختصاص داشت که ساموئل آن‌ها را می‌نوشت. در ۱۸ سالگی به سنت لوئیس بزرگ‌ترین شهر ایالت میسوری رفت و... . او بعدها نام مستعار «مارک تواین» را برای خود انتخاب کرد.