ادبیات فارسی

این کتاب که از کتاب‌های «کلاس اولی، کتاب اولی» است، براساس حروفی نوشته شده است که کلاس اولی‌ها درس‌به‌درس با آن‌ها پیش می‌روند. با این شیوه کودک می‌تواند هر زمان با آموزش حروف در مدرسه، کتاب داستان مربوط به همان حروف را به تنهایی بخواند و از همان ماه‌های اول، لذت باسوادشدن را بچشد. سپس با انجام فعالیت‌های پایانی هر کتاب و خواندن جمله‌هایی طولانی‌تر، دایره واژگان را گسترش دهد. این کتاب براساس درس‌های 19 تا 22 کتاب فارسی اول دبستان، تنظیم شده است.

این کتاب دیوان کامل بانوی ادب پارسی «پروین اعتصامی» است که با مقدمه‌ای از «ملک‌الشعرای بهار» شاعر، ادیب و نویسنده معاصر ایرانی، مزین شده است. پروین اعتصامی از نامدارترین زنان شاعر پارسی است. اشعار اجتماعی و تمثیلی او پر از حکمت، اخلاق و خیرخواهی است. او بارها و بارها از فقر، رنج و درد محرومان یاد و مرفهان بی‌درد را نکوهش می‌کند. وی با نقل مناظره‌های اشیای گوناگون می‌خواهد اهمیت کسانی را نشان دهد که در جامعه به چشم نمی‌آیند و حقوق آنان نادیده گرفته می‌شود. اشعار پروین در قالب قصیده، مثنوی، مقطعات و تمثیلات سروده شده است

مجموعه «یادداشت‌های یک نویسنده»، گزیده‌ای از سرمقاله‌های اوست و مطالعه آن‌ها، نوجوانان را با راز و رمزهای نوشتن (مهارت نوشتن) آشنا می‌کند. در یکی از این یادداشت‌ها از زبان فارسی می‌گوید که تمام مردم ایران را به هم پیوند می‌دهد، با وجود اینکه هر منطقه زبان مخصوص به خود را دارد. نویسنده آمدنِ بهار را با تشریفات کاملش توضیح می‌دهد و در جای دیگری از ارزش درخت‌ها می‌گوید. او احترام گذاشتن به قانون را توصیه کرده و اهمیت دوستی را یادآوری می‌کند و... .

کتاب حاضر از مجموعه «یادداشت‌های یک نویسنده» گزیده‌ای از سرمقاله‌های نویسنده است. مطالعه این مجموعه، نوجوانان را با راز و رمز‌های نوشتن بیشتر آشنا می‎کند. «آمدن بهار»، «افسانه مهر»، «فاخته تنها» و «من و آن ستاره سحری» نام برخی از این یادداشت‌هاست. در یادداشت آخر، نویسنده از دلگیری غروب‌ها می‏‌گوید و از حال و هوای صبح‎های زود که خوش‌حال است و دلش روشن و از دیدارش با ستاره سحری که در گرگ ومیش صبحگاهی آن را می‌بیند و سلامش می‌کند.

درس ادبیات فارسی از مهم‌ترین درس‌ها محسوب می‌شود. کتاب حاضر برای تقویت دانش ادبی و دستور زبان فارسی دانش‌آموزان دورۀ اول متوسطه، با زبانی ساده و از ابتدایی‌ترین مباحث دستوری و ادبی شروع به آموزش کرده است. هر یک از مباحث آموزشی فارسی در یک فصل از کتاب گنجانده‌شده‌است که عبارت‌اند از: جمله، اسم، صفت، ضمیر، حرف، قید، فعل، نقش دستوری، آرایه‌های ادبی، روابط واژگان، اصطلاحات ادبی، قالب‌های شعری، نکات املایی، نکات نگارشی، علائم نگارشی و گروه اسمی.

کتاب حاضر نویسندگی را آموزش می‎دهد و با توجه به آزمون‌ها و تمرین‎هایی که در کتاب هست، کودکان و نوجوانان می‎توانند استعداد خود را پیدا کنند. چطور می‌توان یک نویسنده خلاق شد؟ ، آداب و آثار نوشتن چیست؟ ، چگونه صدای قلم خودمان را پیدا کنیم، وظیفه نویسنده در مقابل خواننده چیست؟ و موانع مسیر نوشتن را چگونه هموار کنیم؟ ، پنج فصل کتاب است. در هر قسمت، پس از توضیحات لازم، صفحه‌ای برای نوشتن خواننده انتخاب شده است. مخاطب می‌‏تواند درباره یکی از دو موضوع پیشنهادی بنویسد و خودش را محک بزند. سخن آخر نویسنده کتاب، به این مطلب اشاره می‏‌کند که برای نویسنده شدن فقط باید نوشت!

این کتاب از مجموعه کاربرگ فارسی است که برای پایه‎ هفتم تدوین شده است.تمرین‌ها بر اساس بودجه‎بندی هفتگی تنظیم و برای هر هفته بین 10 تا 15 تمرین در نظر گرفته شده است. آرایه‎های ادبی، معنی ابیات و واژه‎ها و کارکرد افعال از جمله مطالبی است که مؤلف کتاب به آن‌ها توجه کرده است.

«خسرو» برادرزاده «خاتون» است و خواستگار دخترش «خورشید». خاتون به این وصلت راضی نیست؛ چراکه باید دخترش را به غربت بفرستد و با این کار خودش و پسر کوچکش، «حیدر» تنها می‎مانند. خسرو مرتب برای عمه‎اش نامه می‏‌فرستد و هربار خورشید را خواستگاری می‏‌کند. ‌ خاتون می‏‌داند که خورشید هم خسرو را می‏‌خواهد؛ ولی شرم و حیای دخترانه‎اش مانع می‏‌شود که حتی کلمه‌ای بر زبان بیاورد. تمام زن‌های روستا در آرزوی دامادی مثل خسرو هستند؛ اما خاتون همچنان خسرو را بی‌جواب می‌گذارد تا اینکه... .

آرایه های ادبی از موضوعات کاربردی ادبیات محسوب می‌شوند. کتاب حاضر، به منظور جمع‌بندی آموخته‌های ادبی دورۀ متوسطه، ابتدا به طور مختصر اصطلاحات ادبی را توضیح می‌دهد. سپس قالب‌های شعری فارسی و آرایه‌های ادبی را می‌آورد. در بخش سوم نیز فهرست تمام کنایات کتاب‌های درسی فارسی دورۀ متوسطه را آورده است. در هر مبحث، تست‌ها و سوالات مربوط را نیز برای تمرین و تکرار بیشتر درس آورده است. بخش آخر کتاب نیز تست‌های کنکور ی است.

این کتاب مجموعه‌ای از چهل و شش ترانه‌ و تصنیف‌ است. ترانه‌ها عاشقانه هستند و در هفت دستگاه «نوا»، «شور»، «ماهور»، «همایون»، «سه‌گاه»، «چارگاه» و «پنج‌گاه»، سروده شده‌اند. شاعر از عشق می‌گوید و درد جدایی، او خیال معشوق را بهار می‌داند. برای او دوری از یار مانند در قفس بودن است. او می‌خوابد فقط به این امید که معشوق را در خواب ببیند . شاعر خودش را به بلبلی تشبیه می‌کند که بدون گل دم نمی‌زند، همان‌طور او بدون حضور یار، لب به سخن باز نمی‌کند، او....