ادبیات کودکان

ماجراهای داستان این کتاب در سال ۲۲۸۱ رخ می‌دهد. کودکان کنترل منظومه شمسی را به‌دست گرفته‌اند و بزرگ‌ترها بازنشست شده‌اند. «دن فایربال»، «استرا مون» همراه دستیارشان «ولت» که یک روبات است، با خلافکاران می‌جنگند و سیاره‌ها را نجات می‌دهند. در این داستان آن‌ها به کمک اهالی مریخ می‌روند.

در این کتاب، مجموعه‌ای از قصه‌های مشهوری مانند سیندرلا، زیبای خفته، سفیدبرفی و همچنین قصه‌هایی با شخصیت حیوانی از سرزمین‌های دیگر و نیز قصه‌هایی از جادوگر و پری گرد آمده است. در بازنویسی این قصه‌ها هدف امروزی کردن این داستان‌ها و ارائه مجموعه ای برای نسل جوان بوده است. ویژگی بارز این اثر، نام بردن روایت‌های گوناگون از یک قصه است.

آن سال برف زیادی باریده بود، یک روز بچه‌های فامیل به خانه پدربزرگ رفتند تا برف‌بازی کنند و آدم‌برفی بسازند. آدم‌برفی شبیه پدربزرگ بود. آن شب بچه‌ها خواب آدم‌برفی را دیدند که به شکل‌های مختلف به دیگران کمک می‌کرد. این داستان مصداق این جمله است که جز محبت و نیکی، هیچ‌چیز ماندگار نیست.

کتاب حاضر در قالب شعر و با توجه به فرهنگ بومی، با محوریت قرار دادن شخصیت «مرغک» تلاش کرده است تا کودکان را با برخی از مشاغل صنعتی آشنا کند. همچنین در طی داستان، مسیر تولید پارچه و لباس ارائه می‌شود. رشد ذهنی کودکان از اهداف این کتاب است.

پسرک با آواز بسیار زیبایی بیدار می‌شود. او به دنبال پیدا کردن صاحب صدا به همه جا سر می‌زند. سرانجام پس از پرس و جوی زیاد متوجه می‌شود که چه کسی قشنگ‌ترین آواز دنیا را دارد. هدف آشنایی کودکان با جلوه‌های گوناگون طبیعت و آشنایی آن‌ها با مفهوم صلح و دوستی است.

این کتاب شامل قصه‌هایی از کشورهای مختلف است که در آن‌ها مفهوم مهر و همدلی به کودکان منتقل می‌شود و آن‌ها می‌آموزند که بدی‌ها و نیروهای اهریمنی سرانجام در برابر سپاه خوبی شکست می‌خورند.

شاعر در کتاب حاضر تلاش کرده با زبانی ساده و روان درباره جلوه‌های طبیعت با کودکان سخن بگوید. او پاییز را توصیف می‌کند و به برگ‌های رنگانگ جان می‌بخشد. شاعر برای توصیف کرم شب‌تاب آن را به فانوسی درخشان تشبیه می‌کند. همچنین شعرهایی درباره قاصدک، عید نوروز، بچه لاک‌پشت و... آورده است.

ماهی و قورباغه در آبگیری زندگی می‌کنند. قورباغه برای ماهی از دنیایی سخن می‌گوید که ماهی هرگز ندیده است و ماهی کوچولو آرزو می‌کند که می‌توانست به خشکی برود و آن شگفتی‌ها را ببیند. بنابراین، روزی تصمیم می‌گیرد و با تمام نیرویش به بیرون آب می‌پرد؛ اما نفسش تنگ می‌شود و نمی‌تواند تکان بخورد.

در این داستان، جرالدین موشی است که روزی یک تکه پنیر بزرگ پیدا می‌کند و از دوستانش کمک می‌گیرد تا آن پنیر بزرگ را به مخفی‌گاهش ببرد. جرالدین به هر یک از دوستانش تکه‌ای از پنیر می‌دهد و متوجه می‌شود که داخل آن، مجسمه‌ای از موش بزرگی وجود دارد که نی‌لبکی در دست دارد و هر شب موسیقی می‌نوازد.

«سویی‌می» ماهی سیاه کوچکی است که همه خواهرها و برادرهایش را ماهی تن بزرگ خورده است. او به تنهایی در دریای عمیق و ناشناخته شنا می‌کند و موجودات شگفت‌انگیزی را می‌بیند. یک روز به دسته‌ای از ماهی‌های کوچک می‌رسد که از ترس ماهی تن در گوشه‌ای مخفی شده‌اند. سویی‌می با ابتکاری خلاقانه همه آن‌ها دور هم جمع می‌کند.