داستان

«سباستین بریت» تنها شاگرد مدرسه شبانه‌روزی «فوگل‌مان» است، قلعه‌ای قرون‌وسطایی، در نوک صخره‌ای که تنها مسیر ارتباطی‌اش یک تله‌کابین است. سباستین هر روز خاطراتش را می‌نویسد تا کمتر احساس تنهایی کند. روزی در قلعه بادبادک قرمزی را می‌بیند و متوجه می‌شود که تنها نیست؛ اما چه کسی بادبادک را درست کرده است؟

این داستان با نگاهی تخیلی، فصل زمستان را معرفی می‌کند. «سام» برای اولین‌بار، برف می‌بیند و از استلا، درباره دانه‌های برف، ساختن آدم برفی و... سؤال‌های زیادی می‌کند. استلا با علاقه به پرسش‌های سام پاسخ می‌دهد و از او دعوت می‌کند تا با هم یک آدم برفی خیلی بزرگ بسازند.

«استلا»، داستان‌ و شعر را بسیار دوست دارد. هر جا می‌رود، کتاب می‎خواند؛ حتی وقتی با برادر کوچکش «سام» به دنبال کشف هر چیزی هستند. استلا به کنجکاوی‌های برادرش، درباره زندگی حشرات، شکل ابرها و رشد گیاهان پاسخ می‌دهد تا او هم مانند استلا از خواندن کتاب لذت ببرد.

«سام» برادر کوچک «استلا»، درباره پریان، سوال دارد و به سراغ استلا می‌رود. او با سام به جنگل می‌رود تا بتواندحداقل یک پری ببیند. برخلاف همیشه، سام در این ماجراجویی تازه، نظرهای جالبی می‌دهد که استلا را شگفت‌زده می‌کند.

در این داستان، «استلا» از تفکرات دوران کودکی‌اش می‌گوید. از همان زمانی که فکر می‌کرد یک لاک‌پشت است و درختان حرف می‌زنند. او هر شب به قصه‌های درختان گوش می‌کرد و نکته‌های مهمی درباره جنگل‌ها و درختان می‌آموخت. حالا که استلا بزرگ‌تر شده است، می‎تواند با مطالعه درباره هر یک از تفکرات کودکی‌اش، اطلاعات عمومی خود را افزایش دهد و برای برادر کوچکش، سام، قصه بخواند.

در این داستان، «استلا» و «سام»، در دل شب به تماشای طبیعت می‌روند تا با زندگی ماه و خورشید و ستاره ها آشنا شوند. سام مثل همیشه پرسش‌های زیادی درباره علم نجوم دارد و استلا هم مثل همیشه در کمال آرامش، به تمام پرسش‌های او پاسخ می‌دهد.

آقا گرگه کتابی طلایی پیدا می‌کند که هر بار آن را ورق می‌زند، به لحظه‌ای در زمان گذشته سفر می‌کند. او به زمان دایناسورها، زمان پیش از تاریخ و ماه سفر می‌کند و تجربه‌های جدیدی به دست می‌آورد.

یک روز صبح آقا گرگه جلوی آینه ایستاد و خودش را نگاه کرد و متوجه شد که خیلی از خودش خوشش می‌آید. او قصد داشت در مسابقه «بدجنس‌ترین گرگ گنده» برنده شود. آقا گرگه در مسابقه با بدجنسی، غرور، مسخره کردن و... به پیروزی رسید؛ اما هیچ کدام از دوستانش از او راضی نبودند. دوستان گرگ با گذشت و بخشش او را متوجه اشتباهش کردند.

یک شب آقاگرگه که از راه رفتن خسته شده است، تصمیم می‌گیرد که دیگر راه نرود. او یک دوچرخه می‌خرد؛ ولی پس از مدتی از آن خسته می‌شود و به سراغ اسکی کردن می‌رود؛ اما باز هم خسته می شود و... . سرانجام آقاگرگه متوجه می‌شود که بهتر است همه جا پیاده برود.

زمستان است و آقاگرگه تصمیم می‌گیرد به سفر برود. او در پاریس، «برج ایفل»، در لندن، «کاخ باکنیگهام»، در مصر، مجسمه «ابوالهول» و... را می‌بیند و تجربه‌های زیادی به دست می‌آورد. در ضمن، آقا گرگه مرتب برای دوستانش نامه می‌نویسد و ماجراهای خود را برایشان تعریف می‎کند.