اسلام

ابرهه پادشاه یمن دستور داده بود که بزرگ‌ترین و زیباترین عبادتگاه جهان را برایش بسازند. عده‎ای از مخالفان ابرهه عبادتگاه را ویران ساختند و او نیز تصمیم گرفت خانه کعبه را ویران کند؛ اما در انجام این کار معجزه الهی باعث شد تا او موفق نشود.

در این داستان که با هدف آشنایی کودکان با اخلاق دینی و نیز پیامبران الهی تدوین شده، داستانی از کتاب «بحارالانوار» بازنویسی می‌شود که در آن پیامبر اسلام با رفتاری صحیح به مردی عرب، خوش‌قولی و وفای به عهد را آموزش می‎دهند. کاربست مباحث مربوط به داستان در زندگی از دیگر اهداف کتاب است.

این داستان از «بحارالانوار» انتخاب شده است و به بخشی از زندگی پیامبر اکرم (ص) می‌پردازد. کودکان با مطالعه این داستان می‌آموزند که در گروه و جمع‌های دوستانه و خانوادگی، در انجام امور مختلف با هم همکاری کنند.

«عبدالرحمان» مرد زحمت‎کشی است و دوست و همکار جوانی به نام «اسماعیل» دارد. آن‌ها سر مسئله‌ای اختلاف پیدا کرده‌اند و نزد حضرت محمد (ص) می‎روند. اسماعیل با عجله می‌خواهد ماجرا را تعریف کند؛ وی با رفتار و سخنان پیامبر متوجه می‌شود که احترام گذاشتن به بزرگ‌ترها و سالخوردگان چقدر ارزشمند و واجب است.

در این داستان کودکان می‌آموزند که کمک کردن به والدین تا چه اندازه مهم است. «مالک» جوان رعنایی است که قصد دارد در جنگ میان حق و باطل همراه پیامبر اکرم باشد؛ اما وقتی پیامبر متوجه می‌شوند که او تنها فرزند خانواده است، نصیحتش می‌کنند که به نزد والدین خود برود؛ چراکه کمک به پدر و مادر از یک سال جنگ در راه خدا بهتر است.

در این داستان کودکان با اویس قرنی و محبت بی‌حد او نسبت به مادرش آشنا می‌شوند. اویس چنان به مادر خود تکریم می‎کرد که پیامبر درباره او فرموده بود: «نسیم بهشت را از سوی یمن احساس می‌کنم». این داستان به نقل از کتاب «منتهی‌الامال» تنظیم شده است.

در این کتاب با روایت داستانی از پیامبر اکرم (ص)، کودکان متوجه می‌شوند که تنبلی انسان را فقیر می‎کند و هر کس تلاش کند، خداوند او را بی‌نیاز می‌سازد. داستان از کتاب «بحارالانوار» انتخاب شده است.

این داستان از کتاب «مجمع‌البیان» انتخاب شده است و در آن به دستورات اسلام مبنی بر پرخوری نکردن می‌پردازد. طبیبی به شهر مدینه می‌رود تا آنجا مشغول به کار شود؛ ولی هیچ بیماری نزد او نمی‌رود. طبیب بعد از پرس و جو متوجه می‌شود که علت سلامتی مسلمانان عمل کردن به دستورات قرآن کریم است.

داستان این کتاب از «کحل‌البصر» و «بحار‌الانوار» انتخاب و بازنویسی شده است. موضوع این داستان با استناد به این سخن پیامبر (ص) نوشته شده است که: « مسلمان هرگز نباید اجازه بدهد که کارهای شخصی او را دیگران انجام دهند؛ حتی کارهای کوچک را».

این کتاب به اهمیت نظافت و پاکیزگی پرداخته است. روزی پیامبر (ص) متوجه می‌شوند که یکی از یارانشان اصلاً به تمیزی اهمیتی نمی‌دهد و یکسره در حال عبادت است. پیامبر با ناراحتی دستور می‎دهند که همه در مسجد جمع شوند. آنگاه بالای منبر رفته و درباره ارزش پاکیزگی سخن می‎گویند.