سرگذشت‌نامه‌ها

استاد «مستجابی» یکی از برجستگان خاندان «صدر» و از دوستان نزدیک امام «موسی‌صدر» است. گروه تاریخ شفاهی موسسه فرهنگی ــ تحقیقاتی امام موسی‌صدر، خاطرات ایشان را ضبط و منتشر کرده است. اثر حاضر در بخش خاطرات، شامل تولد، خانواده و اولین هجرت، خاندان صدر، ورود به سلک روحانیت، مبارزات سیاسی، امام موسی‌صدر و سجاده شعر است. همچنین در بخش ملحقات کتاب، ذیل زندگی‌نامه‌ها، نامه‌های امام موسی‌صدر، تصاویر و اسناد، دسته‌بندی و منتشر شده است.

«سیدهادی خسروشاهی» علاوه‌بر سابقه دوستی طولانی با امام «موسی‌صدر» و اطلاعات مهم تاریخی، خود یکی از پیشکسوتان تاریخ‌نگاری زندگی امام صدر است. در متن پیش رو تلاش شده است مباحث از ترتیب زمانی و موضوعی مشخصی برخوردار باشند و از تکرار و اطناب پرهیز شود. اسامی افراد و رویدادها و اماکن در حد توان با درج توضیحاتی در پاورقی گویا‌سازی شده است. زندگی‌نامه مختصر برخی از اسامی نیز در پی‌نوشت کتاب آمده است. همچنین شماری از اسناد و تصاویر مرتبط با متن خاطرات هم در انتهای کتاب آمده است.

این کتاب را یکی از دوستان «محسن حُججی» با استفاده از دفتر خاطرات او نوشته است. از پیاده‌روی اربعین که محسن علمدار کاروان است و هنگامی که داعش او را دستگیر می‎کند. از زمانی که به خاطر داشتن کتاب در پادگان به دفتر فرمانده احضار می‌شود، از حمامی که او با دوستانش برای روستاییان «چاه‌زرد» می‌سازند و... . شایان ذکر است که وصیت‌نامه محسن در پایان کتاب آورده شده است.

شرح خاطرات بزرگان درس آموز و عبرت انگیز است. کتاب حاضر شرح زندگی استاد علی دوانی به قلم خود ایشان است. در جلد دوم این مجموعۀ دوجلدی، شرح برخی از تألیفات استاد، اعتقاد او دربارۀ مقام زن، حضرت مهدی (ع)، امیرالمؤمنین، فرزندان و خانواده‌اش، کنگره‌های علمی و دینی، سفرهای داخلی و خارجی، آمده‌است. در انتها نیز تصویرهای متعددی از ایشان در مناسبات مختلف و در کناربزرگان ضمیمه شده‌اند. اسناد نامه‌های اداری مربوط به ایشان نیز در این قسمت آمده‌است.

شرح خاطرات بزرگان درس آموز و عبرت انگیز است. کتاب حاضر شرح زندگی استاد علی دوانی به قلم خود ایشان است. جزئیات زندگی طلبگی استاد در حوزه‌ها، نماز جمعه و جماعات، آشنایی با وعاظ و سخنوران مشهور ایران و شرح برخوردها با ایشان، خاطراتی از زمان رضاخان پهلوی و جنگ جهانی دوم در آبادان و حوادث ملی شدن صنعت نفت ایران و خلع ید از شرکت غاصب انگلیسی، در این کتاب آمده‌اند.

شهید «حمیدرضا مدنی قمصری»، متولد سال ۱۳۴۲، در سال ۱۳۵۸ به عضویت بسیج درآمد و با آغاز جنگ، عازم جبهه‌ها شد و تا سال‌های آخر جنگ در آن‌جا ماند. او پس از جنگ، با بدنی مجروح و مسموم به خانه بازگشت و در مهر ۱۳۷۱ به شهادت رسید. کتاب حاضر زندگی این جانباز ۷۵ درصد را شرح می‌دهد. سپس خاطرات او از زبان همسر و یکی از دوستانش روایت می‌شود. در پایان، خاطرات روزنگار او و وقایع اعزام به جبهه تا پایان مأموریت و چگونگی شهادتش، با استفاده از تصاویر بازگو شده است.

این کتاب جلد نهم از مجموعه «مفاخر ایران» است و زندگی «شیخ شهاب‌الدین سهروردی» را شرح می‌دهد. او در دهکده سهرورد به دنیا می‌آید. این دهکده امروز وجود ندارد تا سراغ کودکی‌های شیخ را از کوچه‌های آن بگیریم و هیچ کتابی درباره زندگی شیخ نوشته نشده و حتی نمی‌دانیم که او در چه سنی به قتل رسیده است. بنابراین، نوشته‌های کتاب حاضر از خیال بیشتر بهره گرفته است تا واقعیت؛ اما از افکار و عقاید شیخ بسیار می‌دانیم و این آگاهی از لابه‌لای بیش از پنجاه اثر او به دست آمده است.

این کتاب زندگی و خاطرات پانزده نفر از شهیدان مدافع حرم، اعم از ایرانی، افغانستانی و پاکستانی است. نویسنده سعی کرده است با نقل خاطراتی ساده و روان، روایت‌گر منش و سیره شهیدانی باشد که با وجود روزمرگی و غفلت‌های زندگی مادی امروزی، مسیر تکامل و قرب‌ الی‌الله را طی کرده‌اند. شهید «جواد اکبری»، «سجاد روشنایی»، «مهدی حسینی»، «ابراهیم رضایی» و «سید‌مصطفی موسوی» از جمله این شهیدان هستند.

این کتاب از مجموعه کتاب‌های «قطره و دریا» است که با دو داستان کوتاه، زندگی «مرتضی مطهری» را شرح می‌دهد. مرتضی در زمستان ۱۲۹۹، در روستای «فریمان» متولد شد. او در کودکی روح جست‌وجوگری داشت. از این رو، در آغاز نوجوانی، همراه برادر بزرگش، «محمدعلی»، برای یادگیری مقدمات علوم دینی به حوزه علمیه مشهد رفت. در سال ۱۳۴۶، مطهری و دوستانش، موسسه حسنیه ارشاد را ساختند و پابه‌پای شکل‌گیری انقلاب تلاش کردند. او شب شنبه، ۱۱ اردیبهشت ۱۳۵۸ به شهادت رسید.

در این کتاب از مجموعه «قطره و دریا»، زندگی «غلامرضا تختی»، در دو داستان کوتاه، با نام‌های «ابرهای قرمز‌رنگ» و «جهان پهلوان» روایت می‌شود. غلامرضا تختی در خانواده‌ای مذهبی در شهریور ۱۳۰۹ متولد می‌شود. او پسری مهربان و با گذشت است و پس از تلاش‌های بسیار در سال ۱۳۲۹ به مقام قهرمانی کشتی ایران دست می‌یابد. از آن به بعد، مدال‌آوری تختی ادامه پیدا می‌کند تا اینکه قهرمان المپیک می‌شود. او در سال ۱۳۴۶ دیده از جهان فرو می‌بندد.