شعر

در شبی بارانی، مادربزرگ در خانه‌اش تنها نشسته که پشت سر هم برایش مهمان می‌آید. ابتدا گاو و سپس الاغ و سگ و گربه و... به خانه مادربزرگ پناه می‌آورند. صبح روز بعد، آن‌ها، همگی از مادربزرگ می‌خواهند که اجازه دهد آنجا بمانند. این داستان به زبان شعر بازنویسی شده است.

شعرهای این کتاب از زبان دختری به نام فاطمه است که هیچ‌گاه اسمش را دوست نداشته تا اینکه روزی متوجه اشتباهش می‌شود و با این اشعار با حضرت فاطمه (س) سخن می‌گوید. نویسنده سعی کرده تا زبان شعرها به زبان احساسی و عاطفی کودکانه نزدیک باشد.

داستان هشت‌پایی را می‌خوانید که پا ندارد و به جای آن یک چارپایه می‌گذارد، اما بقیه دوست دارند با آن چارپایه چیزهای دیگری درست کنند.هشت‌پای قصه چه باید بکند؟

در این قصه گوزنی داریم که به جای شاخ، شاخه‌های بزرگی روی سرش می‌گذارد، اما این شاخه‌ها مهمان‌های ناخواندۀ زیادی با خودشان می‌آورند و گوزن را خسته می‌کنند.
تا اینکه...

گربۀ ناقلای قصه دُم ندارد و به جای آن طناب درازی برای خودش می‌گذارد. اما این طناب دردسرهای زیادی برای او به وجود می‌آورد.

این داستان دربارۀ کلاغی است که بال ندارد و به جای آن دو باله برای خودش می‌گذارد. اما با این باله‌ها انگار شبیه ماهی شده است. شما می‌توانید بگویید او بالاخره کلاغ است یا ماهی؟

زنبور قصۀ ما نیش نداشت. به جای آن یک سوزن برای خودش گذاشت و خیاط شد. اما آیا او می‌تواند تمام لباس‌های خواسته شده را بدوزد؟

در این کتاب، قصۀ روباهی را می‌خوانید که مو ندارد و به جای آن پنبه روی بدنش می‌گذارد. همه می‌خواهند پشم‌هایش را بچینند یا او را بخورند. شما هم فکر می‌کنید روباه قصه واقعا یک برّه شده است؟

خروس قصۀ ما نوک ندارد و به جای آن یک مداد می‌گذارد، اما آنقدر با نوک مدادی‌اش نقاشی می‌کشد تا... .

در این کتاب، داستان خرگوشی را می‌خوانیم که گوش ندارد و به جای آن دو گل شیپوری روی سرش می‌گذارد. اما این گل‌های شیپوری که برای او گوش نمی‌شوند و مشکلاتی به وجود می‌آورند.