ایستگاه آخر

هر یکشنبه بعد از کلیسا، "چارلی" و مادربزرگش سوار اتوبوسی می‌شوند و تا پایین شهر می‌روند. چارلی برایش سوال پیش می‌آید که چرا آن‌ها مثل دوستش ماشین ندارند؟ چرا او نمی‌تواند مثل دو پسری که در انتهای اتوبوس هدفون در گوششان است، آهنگ گوش دهد؟ چرا آن‌ها باید همیشه بعد از کلیسا انقدر راه طی کنند تا به آن‌جا برسند؟ راستی مقصدشان کجاست؟ مادربزرگ همیشه جواب‌های خوبی برای چارلی دارد. جواب‌هایی که به چارلی کمک می‌کند در تمام اتفاقات، فقط زیبایی‌ها را تشخیص دهد و ببیند.