سفرنامه‌ها

مفاهیم غربت و وطن توسط آدم‌ها معنا می‌یابد. نویسنده کتاب محله افراها که مانند خیلی از ما معنای دیگری برای واژه‌های آشنا و غریبه وضع کرده بود، برای همراهی و همدلی با دوست دوران کودکی‌اش که سال‌هاست ساکن کشور کانادا است و مدتی است به بیماری سختی مبتلا شده، راهی این کشور می‌شود. در آنجا با مفاهیم جدید و دقیق‌تری از واژه‌های غربت و وطن، آشنا و غریبه، حضورداشتن و بودن، مواجهه مستقیم می‌یابد و می‌فهمد آن‌چه تاکنون در رابطه با این مفاهیم داشته است، حقیقی نبوده است. او درمی‌یابد وطن با حضور تولید می‌شود نه با بودن صرف، تنها غربت است که خودنمایی می‌کند. انسان اثرگذار بر دنیای پیرامون خود است و در برابر جهانی که در آن حق حیات یافته است، مسئولیت دارد.

مارکوپولو در سال 1254 میلادی به دنیا آمد. وی اصول بازرگانی را از خانواده‌اش آموخت و از دریانوردان و بازرگانانی که در اسکله‌های ونیز می‌دید هم درباره تجارت به او چیزهایی یاد می‌دادند. او اولین سفر خود را در هفده سالگی آغاز کرد. مارکو سفرهای بسیار زیادی انجام می‌دهد و به یکی از جهانگردان معروف بدل می‌شود.
کتاب ضمن اینکه به سرزمین‌های دوردست و فرهنگ‌های مختلف می‌پردازد، به شناخت نوجوانان از دنیای جدید و ارتباطات فرهنگی نیز کمک می‌کند. این کتاب برای علاقه‌مندان به تاریخ، جغرافیا و سفرهای اکتشافی نیز دارای جذابیت است.

این کتاب درباره حجت‌الاسلام ذوالفقاری، مبلغ و کنش‌گر دین اسلام در آفریقا، است. ایشان تجربیات جالب و مشاهداتش از کشورهایی همچون کنگو، برازاویل، رواندا و چند کشور آفریقایی دیگر را در کتاب حاضر بازگو کرده است. حجت‌الاسلام ذوالفقاری در تمام این کشورها مسئول ترویج اسلام و تبلیغ و تحصیل بود و به همین دلیل ارتباط گسترده‌ای با قشرهای گوناگون اجتماعی داشت. او با استناد به دانسته‌های خود توانست ویژگی‌های اخلاقی و تفاوت‌های فرهنگی بین کشور‌های آفریقایی و ایران را روایت کند.

این کتاب درباره یک سفر است؛ سفر زنی نویسنده به سوریه و لبنان که می‌خواهد درباره سرزمین‌های اشغالی و اطراف آن بنویسد. او مشاهدات خود درباره دیوارها و شهرهای گلوله‌خورده سوریه، آداب و رسوم مردم لبنان، غذاهای عربی و مرزهای این دو کشور با فلسطین را می‌نویسد. نویسنده در تلاش است تا خواننده را با حوادثی که در این مناطق رخ داده و آثاری که برجای‌ مانده است آشنا کند.

در این کتاب 12 تک‌نگاری از اردوهای جهادی در استان‌های گوناگون کشور روایت شده‌اند. نویسنده به عنوان خبرنگار در این اردوها حضور داشته و از نزدیک نظاره‌گر محرومیت‌های مردم در برخی مناطق و زحمات جهادگران بوده است. او در این تک‌نگاری‌ها از تلخی‌ها، شیرینی‌های، ویژگی‌های مردم بومی در شهرهای گوناگون، دلیل بسیاری از کمبودها در مناطق محروم و... می‌گوید.
زمانِ اردوهای روایت‌شده در کتاب، از اواخر دهه 70 شروع شده و تا اواخر دهه نود ادامه داشته است.
نویسنده سعی دارد علاوه بر روایت، با نگاهی انتقادی، وضعیت مدیریت در ارگان‌های متعدد که منجر به برخی مشکلات شده‌اند را بررسی کند.

این کتاب دربردارنده داستان سفر اردویی نویسنده همراه تعدادی از دانشجویان رشته تربیت معلم به دو شهر اصفهان و شیراز در سال 1367 است. در این مطالعه به اجمال، ویژگی شهرها، آثار باستانی، تاریخی، و مکان‌های تفریحی، معرفی شده است.

این کتاب، شرحِ‌حال سه سال زندگی نویسنده در چین، به‌خصوص در شهر شانگهای و به‌ویژه در دانشگاه «سیسو» است. آنچه در این کتاب آمده، مشاهدات و دریافت‌های شخصی نویسنده است. زندگی نویسنده در چین و روایت آن در این کتاب به طور غیر مستقیم ترویج سبک زندگی ایرانی اسلامی است.
در صفحه آغازین این کتاب می‌خوانید: «پس از چهارماه‌ونیم، زمان سفر فرا رسید. از دوشنبه 31شهریور که به من اطلاع دادند که برای تدریس زبان و ادبیات فارسی باید به...».

مجموعه «به‌گزین» با رویکردی داستانی و حکایت‌محور، تهیه شده است. «گرمارودی» در ابتدا و انتهای این مجموعه، مقدمه و پی‌نگاشتی ارائه کرده و اهمیت و ویژگی‌های «سفرنامه» را یادآور شده است. او در مقدمه کتاب توضیح می‌دهد؛ بیشتر حکایت‌ها و شعرهایی که در این کتاب ارائه شده است به برانگیختن دانش‌اندوزی و خردورزی و حکمت عملی یعنی «اخلاق» پرداخته است. در جلد دوم از این مجموعه، گزیده‌ای از کتاب سفرنامه نوشته «ناصرخسرو قبادیانی مروزی»، ارائه شده است. کتاب گزارشی از یک سفر 7ساله است. این سفر در 6جمادی‌الثانی سال 437ق (اول فروردین‌ماه سال 415یزدگردی) از مرو آغاز شد و در جمادی‌الثانی سال 444ق (اول فروردین‌ماه سال 416 یزگردی) با بازگشت به بلخ پایان پذیرفت.

نویسنده در این اثر، سفر خود از اروپا را روایت می‌کند. او که برای یک فرصت مطالعاتی به آلمان و ایتالیا رفته، خاطرات حضورش در این دو کشور را به تصویر کشیده است. از ویژگی‌های این کتاب، روایتِ خوب نویسنده از موقعیت‌های طنز است.

این کتاب، ماجرای خانواده‌ای افریقایی را به‌عنوان نمونه‌ای از میلیون‌ها پناهنده افریقایی به تصویر می‌کشد که تنگناها و گرفتاری‌های غیرقابل توصیفی را تجربه کرده‌اند، ولی هیچ‌گاه فرصت روایت زندگی خود را نداشته‌اند. در این کتاب، «ماوی آسگدام» که روزگاری مجبور به ترک سرزمین خود و پناهندگی بوده، روایت زندگی‌اش را بازگو می‌کند.