سفرنامه‌ها

این کتاب درباره حجت‌الاسلام ذوالفقاری، مبلغ و کنش‌گر دین اسلام در آفریقا، است. ایشان تجربیات جالب و مشاهداتش از کشورهایی همچون کنگو، برازاویل، رواندا و چند کشور آفریقایی دیگر را در کتاب حاضر بازگو کرده است. حجت‌الاسلام ذوالفقاری در تمام این کشورها مسئول ترویج اسلام و تبلیغ و تحصیل بود و به همین دلیل ارتباط گسترده‌ای با قشرهای گوناگون اجتماعی داشت. او با استناد به دانسته‌های خود توانست ویژگی‌های اخلاقی و تفاوت‌های فرهنگی بین کشور‌های آفریقایی و ایران را روایت کند.

این کتاب درباره یک سفر است؛ سفر زنی نویسنده به سوریه و لبنان که می‌خواهد درباره سرزمین‌های اشغالی و اطراف آن بنویسد. او مشاهدات خود درباره دیوارها و شهرهای گلوله‌خورده سوریه، آداب و رسوم مردم لبنان، غذاهای عربی و مرزهای این دو کشور با فلسطین را می‌نویسد. نویسنده در تلاش است تا خواننده را با حوادثی که در این مناطق رخ داده و آثاری که برجای‌ مانده است آشنا کند.

در این کتاب 12 تک‌نگاری از اردوهای جهادی در استان‌های گوناگون کشور روایت شده‌اند. نویسنده به عنوان خبرنگار در این اردوها حضور داشته و از نزدیک نظاره‌گر محرومیت‌های مردم در برخی مناطق و زحمات جهادگران بوده است. او در این تک‌نگاری‌ها از تلخی‌ها، شیرینی‌های، ویژگی‌های مردم بومی در شهرهای گوناگون، دلیل بسیاری از کمبودها در مناطق محروم و... می‌گوید.
زمانِ اردوهای روایت‌شده در کتاب، از اواخر دهه 70 شروع شده و تا اواخر دهه نود ادامه داشته است.
نویسنده سعی دارد علاوه بر روایت، با نگاهی انتقادی، وضعیت مدیریت در ارگان‌های متعدد که منجر به برخی مشکلات شده‌اند را بررسی کند.

این کتاب دربردارنده داستان سفر اردویی نویسنده همراه تعدادی از دانشجویان رشته تربیت معلم به دو شهر اصفهان و شیراز در سال 1367 است. در این مطالعه به اجمال، ویژگی شهرها، آثار باستانی، تاریخی، و مکان‌های تفریحی، معرفی شده است.

این کتاب، شرحِ‌حال سه سال زندگی نویسنده در چین، به‌خصوص در شهر شانگهای و به‌ویژه در دانشگاه «سیسو» است. آنچه در این کتاب آمده، مشاهدات و دریافت‌های شخصی نویسنده است. زندگی نویسنده در چین و روایت آن در این کتاب به طور غیر مستقیم ترویج سبک زندگی ایرانی اسلامی است.
در صفحه آغازین این کتاب می‌خوانید: «پس از چهارماه‌ونیم، زمان سفر فرا رسید. از دوشنبه 31شهریور که به من اطلاع دادند که برای تدریس زبان و ادبیات فارسی باید به...».

مجموعه «به‌گزین» با رویکردی داستانی و حکایت‌محور، تهیه شده است. «گرمارودی» در ابتدا و انتهای این مجموعه، مقدمه و پی‌نگاشتی ارائه کرده و اهمیت و ویژگی‌های «سفرنامه» را یادآور شده است. او در مقدمه کتاب توضیح می‌دهد؛ بیشتر حکایت‌ها و شعرهایی که در این کتاب ارائه شده است به برانگیختن دانش‌اندوزی و خردورزی و حکمت عملی یعنی «اخلاق» پرداخته است. در جلد دوم از این مجموعه، گزیده‌ای از کتاب سفرنامه نوشته «ناصرخسرو قبادیانی مروزی»، ارائه شده است. کتاب گزارشی از یک سفر 7ساله است. این سفر در 6جمادی‌الثانی سال 437ق (اول فروردین‌ماه سال 415یزدگردی) از مرو آغاز شد و در جمادی‌الثانی سال 444ق (اول فروردین‌ماه سال 416 یزگردی) با بازگشت به بلخ پایان پذیرفت.

نویسنده در این اثر، سفر خود از اروپا را روایت می‌کند. او که برای یک فرصت مطالعاتی به آلمان و ایتالیا رفته، خاطرات حضورش در این دو کشور را به تصویر کشیده است. از ویژگی‌های این کتاب، روایتِ خوب نویسنده از موقعیت‌های طنز است.

این کتاب، ماجرای خانواده‌ای افریقایی را به‌عنوان نمونه‌ای از میلیون‌ها پناهنده افریقایی به تصویر می‌کشد که تنگناها و گرفتاری‌های غیرقابل توصیفی را تجربه کرده‌اند، ولی هیچ‌گاه فرصت روایت زندگی خود را نداشته‌اند. در این کتاب، «ماوی آسگدام» که روزگاری مجبور به ترک سرزمین خود و پناهندگی بوده، روایت زندگی‌اش را بازگو می‌کند.

این کتاب سفرنامه‌ای است از پیاده‌روی اربعین حسینی. نویسنده، در این کتاب شرحی مختصر از سفر خود به کشور عراق را بازگو کرده است؛ سفری که بیش از هرچیز نمایشی است از تسلیم و شوق و شگفتی موجود در این سفر و این سرزمین. مهم‌ترین ویژگی این کتاب، نگاه مردم‌شناسانه مؤلف است. او در هربخش سعی کرده است، گزارشی کوتاه و دقیق از رفتارهای اجتماعی و فردی مردمِ حاضر در این سفر ارائه کند؛ گزارشی که به تأیید او نوعی پدیده‌شناسی از راهپیمایی اربعین حسینی است. او این سفر را به عنوان پدیده‌ای اجتماعی می‌ببیند.

همه به قهرمان نیاز دارند؛ قهرمان‌ها الهام‌بخش هستند. در این کتاب روایت زندگی قهرمان‌های ماجراجو تعریف می‌شود. مطالب کتاب به صورت متن‌های کوتاه و همراه با تصویر عرضه شده‌اند. در ضمن معرفی هر قهرمان، اطلاعاتی نیز دربارۀ چگونگی انجام سفر قهرمانانه یا ماجراجویی او آمده است.