سفرنامه‌ها

هرسال تعداد کمی از مردم دنیا سفر می‎کنند و به صورت کامل درباره آن می‎نویسند. این کتاب تمام اطلاعات و انگیزه‌هایی را که برای رسیدن به رویایتان لازم دارید، در اختیارتان می‎گذارد. کتاب حاضر یکی از منابع در زمینه‎های آموزش نویسندگی برای سفر است، از نویسندگی سفر برای مجلات و روزنامه‌ها گرفته تا بلاگ‌نویسی. «ادبیات سفر»، «با رویکرد‌های سفر همسو شوید»، «نوشتن درباره فرهنگ»، «یادداشت‌برداری» و «سفرنامه‌نویسی بدون اینکه در سفر باشید»، ازجمله مطالب کتاب است.

نویسنده این کتاب را براساس نخستین تجربه خود از سفر پیاده‌روی اربعین نوشته است. او برای شرح سفرش، روایتی داستانی را انتخاب کرده است. شرح روایی اتفاقاتی که بر او رفته و سعی کرده است به آن نمک و نگاه داستانی بیندازد و برای مخاطب روایتی جذاب‌تر از یک گزارش صِرف از آنچه دیده است، بر جای بگذارد. داستان از شرح چگونگی حرکت در این مسیر شروع می‌شود، از آنچه او طلبیده شدن می‎نامد و ادامه داستان، شرح جمع کردن اسباب و آلات سفر و فراهم کردن مقدمات مالی و غیرمالی آن است.

«آخرین نگاه‌های ما شرح حال دل‌هایی را بیان می‌کرد که تاکنون خوشبختی و لذت وصال را چشیده بودند و از آن پس باید تلخی و دشواری فراق را تحمل می‎کردند... .» این کتاب سفرنامه حج نویسنده است و روایت اعمالی که انجام داده است. او از زمانی که راهی این سفر می‌شود می‌گوید و کلماتی که برای مُحرم شدن به زبان آورده است و تا وداعش از آن سرزمین. از برخورد سعودی‌ها و رفتار و حرکات همسفرانش و... . شایان ذکر است که یکی از اشعار نویسنده در کتاب آمده است.

بررسی تجربه‌های ملت‌های موفق می‌تواند راهگشای تشخیص و پیشگیری از اشتباه‌باشد. نویسندۀ این کتاب خاطرات شخصی خویش را از سفر به ژاپن، با ذکر جزئیات سفر و بازدیدها و برخوردها در این کتاب گردآورده است تا مخاطب را با خود همراه‌سازد و او را به درک علت‌های موفقیت ژاپن در موقعیت کنونی‌اش به عنوان یک قدرت بزرگ اقتصادی رهنمون شود.

حاجی داوود از سرشناسان شیعیان اثنی‌عشری و از زائران علاقه‌مند زیارت حرم حضرت رضا (ع) خاطرات خود در سفر به مشهد را در کتابی گردآورده‌است. این سفرنامه اثری مردمی و قدیمی است حاصل سفر فردی مذهبی از دیار هند. اصل اثر به زبان گجراتی بوده که ابتدا به انگلیسی و سپس به فارسی ترجمه‌شده‌است. سفر مربوط به سال 1305 شمسی است. از خروج از بمبئی تا احمد‌آباد و حیدر آبادشروع می‌شود. با ورود به ایران، سفر با اتومبیل در ایران و رسیدن به مشهد ادامه‌می‌یابد و با بازگشت از آن تمام می‌شود.

آلکس بارنز یکی از مأموران عالی‌رتبۀ کمپانی هند شرقی است که در سال‌های 1831 تا 1833 میلادی به ایران و اطراف آن سفر کرده و سفرنامه‌ای سه‌جلدی در این‌باره نوشته‌است. کتاب حاضر ترجمۀ یکی از آن سفرنامه‌هاست که به نواحی ایران مربوط است. این سفرها به منظور شناسایی بیشتر مسیر و به‌دست‌آوردن اطلاعات دقیق‌تر دربارۀ ساختار حکومتی ایران و شخصیت‌های مؤثر کشور بوده‌است. بخش‌های کتاب به مسافرت در صحرای ترکمان‌ها، خراسان، ترکمانان حوالی دریای خزر و پایان مسافرت در ایران مربوط است.

در دوره صفویان رقابت سختی میان امپراتوری عثمانی و حکومت صفوی در برقراری ارتباط با دولت‌های اروپایی به‌ وجود آمده بود.مترجم با توجه به اهمیت این دوره و آشکارنمودن بخش‌های پنهانی از تاریخ آن زمان، سفرنامه صفر مرادویچ را به فارسی برگردانده است که شرح مشاهدات یک بازرگان ارمنی تابع عثمانی، فرستاده غیر رسمی پادشاه لهستان به دربار شاه عباس اول است.در این نوشته می‌توان به تمایل شاه عباس برای اتحاد با دولت‌های اروپایی و نیز نقش ارامنه در برقراری روابط میان دولت‌های بزرگ اروپایی و جهان اسلام پی برد.