شعر فارسی

شعرهای این کتاب، سرشار از نماد، نشانه و تلمیح است و به‌همین‌دلیل، مخاطبِ این شعرها، مخاطبِ خاص است؛ مخاطبی که با کشف و شهود در زمینه اساطیر اُنس و الفت دارد و از فضای رمزآلود شعرها لذتی دوچندان می‌برد. کتاب به سه بخشِ نیایش، پسر اردیبهشت و نیمه دخترانه جهان تقسیم شده است.در شعری آمده است: «زن کبوترانه تنهایی است، در وسعت ناباور عالم. به سرمه‌ای چشمانش بنگر تا حسرت پروازی را به تماشا بنشینی.»

محور 27 شعر این کتاب، عاطفه است؛ اما شاعر می‌کوشد میان مخاطب و طبیعت پیوند برقرار می کند. شعر او با کمک به غنای عاطفه و اندیشه نوجوانان، نگاه مخاطب را تلطیف می‌کند. او درباره صلح می‌گوید: «صلح هرکجا پا گذاشت، جای کینه، جای بمب، یک درخت کاشت...». در شعر دیگری، درباره گل می‌گوید: «گل چیست؟ بوی باغچه یا رنگ و روی باغچه. من توی این فکرم که هست گل آبروی باغچه...».

شاعر در این مجموعه با استفاده از عناصر خیال‌انگیز در شعر، زاویه دید مخاطب را گسترش می‌دهد و جهان را با تخیل درباره اشیا و عناصر طبیعت گره می‌زند.در شعر «آوازهای سیب‌زمینی»، آمده است: «ای کِرم خاکی کوچک! آیا شنیده‌ای در عمق خاک، آواز سیب‌زمینی را؟ » در شعر دیگری از رویای کاکتوس‌ها می‌گوید و در شعرهای دیگر از سیم‌های برق، کوه، پُل و صدا، سخن‌ها دارد.

دَه شعر این کتاب، کودکان را با حیوانات مختلف آشنا می‌کند؛ ازجمله کلاغ، گرگ، گوریل، پروانه و بزغاله. در شعر «بُز... بُز... بزغاله»، بزغاله‌کوچولو توی چاه می‌افتد. او شروع می‌کند به گریه و ناله کردن تا اینکه گرگ صدایش را می‌شنود. گرگ از بزغاله می‌خواهد که دست او را بگیرد تا کمکش کند؛ اما بزغاله هوشیار و داناست.

دَه شعر این کتاب کودکان را با خوراکی‌های مختلف آشنا می‌کند؛ ازجمله مربا، آب‌نبات، نان بربری، بستنی و ساندویچ. در شعر «سان... سان... ساندویچ»، با اینکه ساندویچ ظاهری جذاب دارد و بوی آن همه‌جا پیچیده؛ کودک غذایی را که مادرش پخته است، ترجیح می‌دهد.

شعرهای این کتاب، کودکان را با اشیا و وسایل خانه آشنا می‌کند. ازجمله؛ یخچال، تلویزیون، پنجره، بخاری و ماشین لباس‌شویی. «تِل... تِل... تلویزیون روشن شده تو خونه‌مون، یه فیل داره نشون می‌ده، خرطومشو تکون می‌ده، کاشکی می‌شد بیاد بیرون... .

شعرهای این کتاب، کودکان را با میوه‌های گوناگون آشنا می‌کند؛ ازجمله آلبالو، پرتقال، توت، خرمالو و خربزه. خربزه میوه‌ای شیرین است که درونش پُر از تخم است. بچه‌ها تخم‌های خربزه را به مرغ و خروس می‌دهند، پوستش را به خر و بُز و بقیه آن را خودشان می‌خوردند.

شهریار به‌‌عنوان شاعر ملی در شعرش بازتاب روحیه یک ملت را کاملا آشکار می‌‌سازد و در اشعارش به‌ خوبی از عهده آن برآمده که روح جمعی مردم ایران را نشان دهد. استاد با آگاهی از تأثیرات اجتماعی و فرهنگ جامعه، خود را جدا از مردم نمی‌‌داند و با درک این حقیقت که اگر جامعه را از شاعر بگیرند او خواهد مُرد، می‌‌کوشد در پرتو واقعیت و در راستای حرکت تکاملی جامعه، هماهنگ با نیازهای مردم و همراه با شادی‌هایشان شاد ‌شود و در غصه‌هایشان بگرید. در این کتاب موضوع «هویت ملی» در اشعار «شهریار»، بررسی شده است.

این کتاب حاوی دوازده شعر برای کودکان است. اشعار درباره طبیعت و برخی از آفریدگان الهی است. شعر «مادر»، از مهر مادر به فرزند سخن می‌گوید، حتی اگر این مادر یک گل باشد! شعر «دریاچه» از پاکی و زیبایی آن می‌گوید و شعر «ماه»، درباره کودکی است که در خواب به دیدن ماه می‌رود، با او قدم می‌زند و روی او را می‌بوسد. شعر بعدی... .

کتاب حاضر دربردارنده دوازده شعر برای کودک است. شاعر کوشیده تا به صورت غیرمستقیم مهارت‌های زندگی را بیاموزد. اشعار کوتاه است تا کودکان بتوانند به راحتی آن‌ها را حفظ کنند. «آواز قورباغه» از صدای قورقور شبانه قورباغه می‌گوید که چه آهنگ زیبا و دلنشینی دارد.