پیام تربیتی

این داستان درباره یک اشتباه است؛ اشتباهی که دو برادر به نام‌های پویا و سعید آن را مرتکب شدند. آن دو پسر لپ‌تاپ پدرشان را با خود به بیرون از خانه برده بودند و ناخواسته لپ‌تاپ را به زمین انداختند. در همین هنگام مردی با چهره‌ای ترسناک به آن‌ها نزدیک شد و گفت که می‌تواند لپ‌تاپ را تعمیر کند، اما آن مرد تعمیرکار نبود و اعتماد بی‌جای پویا و سعید موجب رخ دادن حوادث بدی شد. در انتهای این قصه، حدیثی از امام رضا (ع) مرتبط با محتوای داستان ارائه شده است.

قصه این کتاب در یک جنگل کوچک رخ می‌دهد و درباره توپی‌تو، کرم کوچک قصه است که مشغول خوردن برگ‌ها و میوه‌هاست و از نعمت‌های طبیعی استفاده می‌کند. او با کمک دوستانش متوجه می‌شود برگ‌های سبز چطور رشد می‌کنند و خداوند به او لطف‌های بی‌شمار کرده است.
نویسنده سعی دارد مفهوم شکرگزاری را که از مهم‌ترین فرایض اسلامی است را در قالب داستانی کوتاه که از زبان شخصیت‌هایی مثل کرم، خورشید و ابر بازگو کند و برای کودکان شرح دهد.

کتاب حاضر بازنویسی امروزی و کودکانه یکی از منظومه‌های مثنوی مولوی است. این داستان درباره شکارچی است که گنجشکی را شکار می‌کند و بعد از شنیدن التماس‌های گنجشک تصمیم می‌گیرد او را در قبال شنیدن سه نصیحت آزاد کند. نصیحت اول و دوم این است که:«حسرت چیزی که از دست داده‌ای را نخور» و «چیز غیرممکن را باور نکن» و اما نصیحت سوم ناگفته می‌ماند. دلیل ناگفته‌ماندن آن را در داستان حاضر خواهید خواند.

کتاب حاضر بازنویسی به زبان امروز و برگردان کودکانه یکی از داستان‌های مثنوی مولانا است. این قصه درباره مردی حریص و مال‌اندوز است که خیرش به هیچ‌کس، حتی حیوانات خانه‌اش، نمی‌رسد و همیشه به دنبال سود و پول است. او از حضرت موسی(ع) می‌خواهد به او زبان حیوانات خانگی‌اش را یاد بدهد تا بتواند از آن‌ها بیشتر کار بکشد، اما این عمل و دانستن برای مرد نتیجه بسیار بدی دارد...

کتاب حاضر بازنویسی یکی از داستان‌های مثنوی مولانا است که قصد دارد کودکان را با مفاهیم اخلاقی و ادبی منظومه‌های مولانا، به کمک زبانی مناسب سن خودشان، آشنا کند.
این قصه درباره خری است که بدون اطلاع از شرایط حیوانات اصطبل شاه، به آن‌ها غبطه می‌خورد و از زندگی ساده خودش ناراضی است. خر در آرزوی رفتن به اصطبل شاه هست تا به خوشبختی واقعی دست پیدا کند اما...
هدف داستان قضاوت‌نکردن دیگران از روی ظاهر زندگی آن‌ها و حسادت نکردن به اطرافیان است؛ زیرا ما از باطن زندگی ایشان خبر نداریم.

در این کتاب چندین داستان خلاقانه و طنز آمده‌ است تا به کودکان نگاهی متفاوت و همراه با خلاقیت هدیه بدهد. نویسنده به اشیاء و پدیده‌ها نگاهی رویاپردازانه دارد. مثلاً یکی از داستان‌های کتاب درباره حلزونی است که به پیشنهاد دوستش برای سریع‌تر راه‌رفتن لاکش را کنار می‌گذارد. زمانی که آفتاب شروع می‌کند به تند تابیدن، حلزون ناچار می‌شود زیر برگ‌های «کاهو» قایم شود تا آسیب نبیند.
در انتهای این داستان‌ها جملاتی پندآموز براساس محتوای قصه آمده‌اند که پیام کلی داستان در آن جملات نهفته‌اند.

در این کتاب مجموعه‌ای از داستان‌های خلاقانه و تخیلی آمده است تا کودکان با نگاهی طنزآمیز و خلاقانه به اشیاء نگاه کنند. نگاه نویسنده به اشیا و پدیده‌ها همراه با جان‌بخشی و رویاپردازانه است.
یکی از این داستان‌ها درباره جیرجیرکی است که دوستش را گم کرده و خیلی سروصدا می‌کند. زنبور که می‌خواهد شعر بنویسد جیرجیرک را دعوا می‌کند اما دوستانش برای او توضیح می‌دهد که جیرجیرک به دنبال دوست خود است و زنبور هم شعرش را درباره همین موضوع می‌سراید.

در این کتاب چندین داستان خلاقانه و طنز آمده‌ است تا به کودکان نگاهی متفاوت و همراه با خلاقیت هدیه دهد. نگاه نویسنده به اشیاء و پدیده‌ها همراه با جان‌بخشی و رویاپردازانه است.
مثلاً یکی از داستان‌های کتاب حاضر درباره یک جوراب است که خیلی بوی بدی می‌دهد. این جوراب حاضر نبود به حمام برود. شانه تصمیم گرفت جوراب را دور بیندازد اما شیشه عطر اجازه نمی‌دهد و جوراب را راضی می‌کند تا به حمام برود و خودش هم هوا را خوشبو می‌کند.

جان مایداس پسر خیلی خوبی است. البته گاهی کارهایی می‌کند و قانونی را زیر پا می‌گذارد. به‌علاوه او به شدت عاشق شکلات است، آن‌قدر که دلش می‌خواهد هر روز به جای غذا، شکلات بخورد. همین اتفاق هم برایش می‌افتد. هر چیزی که می‌گذارد توی دهانش، شکلات می‌شود اما...

هر ضرب‌المثلی قصه‌ای دارد و ماجرایی دلیل به‌وجود آمدن آن شده است. کتاب حاضر داستان چگونگی رواج و تولد این ضرب‌المثل‌ها را با زبانی شعرگونه روایت می‌کند. هدف نویسنده از بازگویی این قصه‌ها آشناکردن کودکان با ادبیات کهن ایران زمین اما با گفتاری کودکانه است.
برخی از ضرب‌المثل‌های ارائه شده عبارت‌اند از: راستی اینو شنیدی، سیر به پیازه می‌گه، ایف‌ایف‌ایف بو می‌ده؛ خفه نشد، شنا کرد، جوجه ناز مادر، آب که از سرگذشت، چه یک وجب چه بیشتر.