نثر ادبی و خاطره

این کتاب شامل روزنوشت‌های سفر نویسنده به حج تمتع است که در سال 1397 نوشته شده است. این یادداشت‌ها در 26 فصل از ماجرای تصمیم مولف برای رفتن به سفر حج و اتفاقات پیش از آن آغاز می‌شود و تا آخرین طواف در مکه مکرمه ادامه دارد. این کتاب و نثرش روایتی بسیار خودمانی دارد که به قول نویسنده نه ذوق عرفانی ویژه‌ای در آن است و نه قرار است چیزی بیشتر از آنچه موضوعِ روایت است، به مخاطب نشان دهد.

این کتاب روایتی است از زندگی دختری نوجوان و انقلابی به نام «زینب کمایی» که در ابتدای دهه شصت و در کوران تحرکات شوم سازمان منافقین به دلیل فعالیت‌های مذهبی و سیاسی‌‌اش مورد خشم و کینه اعضای این گروه قرار می‌گیرد. منافقین او را فقط به جرم داشتن حجاب و شرکت در راه‌پیمایی علیه بدحجابی به شهادت می‌رسانند.

کتاب حاضر، تلفیقی از زندگی شهید «حسین مالکی‌نژاد» و «زهرا نصرالهی»، مادر شهید است. حسین اول شهریور 1349، در شهر قم به دنیا آمد و در دوازده مرداد 1365 در شلمچه به شهادت رسید. غالب داستان به صورت خاطره نقل می‌شود. در انتهای کتاب، عکس‌هایی از شهید و دوستانش آورده شده است که نشانگر اعمال و رفتار شهید است.

در این کتاب، تصویری کوتاه از یک عمر زندگی، فرمانبری و ولایت‌پذیری زنی را می‌خوانید که فرزندش را فدای پابرجا ماندن و استقلال این سرزمین نمود و خودش نیز در راه اسلام و انقلاب از هرچه در توان داشت، فروگذار نکرد. «اشرف‌السادات منتظری»، مادر شهید «محمد معماریان»، روایتگر داستان این کتاب است. بخشی از این کتاب به مبارزات انقلابی خانم منتظری در قم و تهران می‌پردازد و نمایی کلی از سیمای زنی مجاهد را نشان می‌دهد که نقشی پُررنگ و ستودنی در پیروزی انقلاب داشت. بخش دوم کتاب به خاطرات مادر از زمان جنگ و شهادت فرزندش محمد و همچنین فعالیت‌های این مادر پس از جنگ و مشارکت‌های سازنده‌اش در کارهای خیر مردمی و اجتماعی، اختصاص دارد.

این کتاب زندگی‌نامه داستانی سردار سلیمانی از تولد تا شهادت است. نویسنده سعی کرده است خاطرات و زندگی سردار را برای جوانان و نوجوانان به داستان تبدیل کند و خصوصیات مختلف شخصیت او، ازجمله خلوص، شجاعت، ایثار، پاکدامنی، دستگیری، مردم‌داری و تواضعش را در نظر گرفته است. علاوه‌بر داستان زندگی، کتاب دارای وصیت‌نامه، عکس و تصویر، منابع و پیام رهبر معظم انقلاب نیز هست.

این کتاب سه فصل مستقل دارد؛ فصل اول، داستان پریشان‌خاطری نویسنده‌ای است که در دوران جوانی به محضر استاد «محمد‌تقی جعفری» می‌رسد و استاد راه را به او نشان می‌دهد. فصل دوم، حاصل مطالعات نویسنده در حوزه «هدف و فلسفه زندگی» به رشته تحریر در آمده است. در فصل سوم، خاطراتی از استاد محمد‌تقی جعفری روایت می‌شود.

براساس استاندارد قوانین حفاظت بین‌المللی، یک محیط‌‌بان باید حداکثر از یک‌هزار هکتار اراضی تحت مدیریت سازمان محیط زیست، حفاظت کند. به همین دلیل، با توجه به وسعت مناطق تحت مدیریت این سازمان، هم‌اکنون یک محیط‌بان به اندازه چهارنفر تلاش می‌کند و این کار نشانگر تحمل فشارهای گوناگون بر اثر عدم وجود متناسب محیط‌بانان در عرصه‌های حفاظتی کشور است و همین موضوع موجب شده است تا محیط‌بانان خاطرات تلخ‌وشیرین و آموزنده‌ای داشته باشند که کمتر کسی آن را شنیده یا به آن فکر کرده است. این کتاب دربردارنده ۷۱ خاطره از ۴۶ محیط‌‌‌‌بان است.

این کتاب سفرنامه‌ای است از پیاده‌روی اربعین حسینی. نویسنده، در این کتاب شرحی مختصر از سفر خود به کشور عراق را بازگو کرده است؛ سفری که بیش از هرچیز نمایشی است از تسلیم و شوق و شگفتی موجود در این سفر و این سرزمین. مهم‌ترین ویژگی این کتاب، نگاه مردم‌شناسانه مؤلف است. او در هربخش سعی کرده است، گزارشی کوتاه و دقیق از رفتارهای اجتماعی و فردی مردمِ حاضر در این سفر ارائه کند؛ گزارشی که به تأیید او نوعی پدیده‌شناسی از راهپیمایی اربعین حسینی است. او این سفر را به عنوان پدیده‌ای اجتماعی می‌ببیند.

«خاطره‌ها روشنی‌بخش زوایای تاریک برخی وقایع و علت‌ها هستند. با خاطره‌ها گذشته‎ها حضور می‌یابند و مانده‎های در ذهن بیدار می‏‌شوند. پاره‌‏ای یادها را زنده باید داشت، چه نیک و چه تلخ». کتاب حاضر حاوی خاطرات نویسنده است، برش‌هایی از روزگار کودکی و نوجوانی‌اش در گیرودار درس و مدرسه و بازیگوش‌هایش. او تأکید می‏‌کند که از خطاها باید پرهیز کرد. او از معلمان کاردان و پخته‎اش قدردانی می‌کند. نگاه نویسنده جامعه شناسانه و تربیتی است. او رفتارها را واکاوی می‌کند و توضیح می‌دهد. شخصیت‌ها با عملکردهایشان معرفی می شوند و مخاطب ناخوداگاه به رفتارهای خودش فکر می کند.

کتاب حاضر تجربیات فردی است که خود آموزگار، مدیر مدرسه، رئیس آموزش و پرورش کوهپایه و حدود سی سال کارشناس مسئول آموزش ابتدایی استان اصفهان بوده است. این خاطرات ضمن آن‌که تجربه‌های زیسته یک مدیر را در اختیار معلمان و مدیران کشور می‌گذارند، تصویری از سختی‌ها و دشواری‌های کار نیروها و کارشناسان فرهنگی را خصوصاً در استان‌ها در سی سال گذشته ترسیم می‌کنند.