خودپذیری

کتاب «من خودمم، نه فسقلی نه گنده بک!» به زبان ساده و با رویکردی مثبت، مفهوم "اندازه" و "خودپذیری" را برای کودکان به تصویر می‌کشد. این کتاب با محوریت شخصیت اصلی، دختری به نام تامیا، به خوانندگان نشان می‌دهد که اندازه یک مفهوم نسبی است و هر کسی باید خودش را همانطور که هست، بپذیرد و دوست داشته باشد. در کتاب، تامیا با پرسش‌های مختلفی در مورد اندازه و ظاهر خود مواجه می‌شود، اما او با این پرسش‌ها به جای اینکه احساس ناراحتی کند، به آن‌ها با شجاعت و اعتمادبه‌نفس پاسخ می‌دهد. کتاب به کودکان می‌فهماند که مهم نیست چه شکلی هستند، بلکه مهم است که خودشان باشند و به خودشان اعتماد داشته باشند.

نویسنده در این کتاب، مارمولکی را به تصویر می‌کشد که آرزو دارد جای دیگر حیوانات باشد اما در نهایت به این مهم پی‌می‌برد که باید خودش باشد و به مهارت و توانایی‌های خودش توجه کند. هدف این قصه، آموزش مهارت‌های زندگی به نوجوان است تا بتوانند خود را بپذیرند و با دنیای اطراف تعامل کنند.

در شهر آبی‌ها هیچ‌کس دختر کمی روشن‌تر از آبی را دوست نداشت. یک روز او تصمیم گرفت از شهر آبی‌ها دل بکند و مهاجرت کند تا در جای دیگری زندگی کند. این شد که راه افتاد... دختر روشن‌تر از آبی در جستجوی خانه‌ای امن و آرام به شهرهایی با رنگ‌های مختلف سفر کرد و مردمان متفاوتی را ملاقات کرد. آیا او توانست خانه‌ای امن و آرام پیدا کند و در آن‌جا به خوبی و خوشی زندگی کند؟

کتاب «یک روز بدون کلمات» داستان کودکی حساس و کنجکاو که جهان را به صورت دیگری می‌بیند را روایت می‌کند و درباره کودکان اوتیسم به مخاطب آگاهی می‌دهد. کتابی درباره‌ی دوستی، پذیرش تفاوت‌ها و مهرورزی به دیگران می‌باشد. در کتاب می‌خوانیم: «مامان می‌داند چه چیزهایی به من آرامش می‌دهد و چه چیزهایی مضطربم می‌کند. من کارهایی می‌کنم که هیچ‌کس آن‌ها را نمی‌فهمد، مثل ساعت‌ها نگاه کردن به انگشتان دستم یا در آغوش گرفتن درختان...»

در یک روز آفتابی، کالبن از خواب بیدار شد. یادش افتاد که باید سراغ کارهایش می‌رفت. اتاقش را مرتب می‌کرد و بعد هم لیموها را از درخت می‌چید. کالبن با خودش فکر کرد که چقدر کار دارد. ناگهان چشمش به پرنده‌ها افتاد. با خودش گفت: «ای کاش من هم یک پرنده بودم.» در فکرش یک پرنده شد که آزادانه پرواز می‌کرد. روی شاخه‌ی درختی نشست که دید چند جوجه در لانه نشسته‌اند و با دهان باز از او غذا می‌خواهند. انگار پرنده بودن هم خیلی راحت نبود. پس کالبن آرزوی دیگری کرد...

کتاب حاضر به بررسی تفکر کمال‌گرایانه و پیامدهای منفی آن بر سلامت روان می‌پردازد. این کتاب بایدها و الزامات را که ریشه در کمال‌گرایی دارند، شناسایی کرده و راه‌کارهایی جهت رهایی از آن ارائه داده است. این کتاب نشان می‌دهد که خودانتقادگری نه تنها به موفقیت منجر نمی‌شود، بلکه می‌تواند مانع رسیدن به اهداف شما شود. همچنین بر اهمیت ارزش‌ها در کمال‌گرایی سالم تأکید می‌کند. کتاب شامل تمرین‌هایی مبتنی بر ذهن‌آگاهی و شفقت است که کمک می‌کند تا از بایدها و الزامات خود رها و به زندگی دلخواه نزدیک‌تر شد.

این کتاب داستان قورباغه‌ای است که به خاطر پاهای بلندش همه او را مسخره می‌کنند. در این کتاب کودک با مفهوم خودباوری آشنا می‌شود و به کودک یاد می‌دهد که هیچ چیز را خداوند بی دلیل نیافریده است. در قسمتی از کتاب می‌خوانیم «قورباغه پابلند به خاطر پاهای بلندش با بقیه قورباغه‌ها خیلی فرق دارد، به همین خاطر همه او را مسخره می‌کنند، آنها به او می‌گویند: دراز، لاغر مردنی، نردبان و...»

کتاب من آفریده‌ خداوندم با هدف خودشناسی و خودپذیری کودکان نوشته شده است. از جمله نکات برجسته‌ این کتاب تصویرگر‌ی‌های جذاب و دیدنی است که هنرمندانه در متن کتاب استفاده شده است.
کودکان و نوجوانان با خواندن این کتاب با ویژگی‌های منحصر به فرد خود آشنا شده و متوجه می‌شوند که خداوند هر یک از آن‌ها را با ویژگی‌ها و مهار‎ت‌های بی نظیری آفریده است.

یک روز شامپانزه به اوکاپی گفت: «فکر می‌کنم تو شلوار گورخر را دزدیده‌ای، چون فقط پاهایت شبیه آن‌‌هاست»، اوکاپی گفت: «نه، این‌‎ها راه‌راه‌های پاهای خودم هستند و همیشه آن‌‌ها را داشته‌ام». اوکاپی در عمرش یک گورخر هم ندیده بود. او باید واقعیت را می‌فهمید. باید می‌‎رفت و گورخرهایی را که شامپانزه گفته بود را می‌‎دید.صبح روز بعد، اوکاپی سفر پُرماجرایش را شروع کرد. دوست وفادارش طوطی هم همراهش رفت.

این کتاب درباره روباهی است که می‌خواهد ببر باشد. برای این آرزویش هم دلایل خودش را دارد. تااینکه یک روز اتفاقی رخ می‌دهد و او با بقیه حیوانات نیز مواجه می‌شود و متوجه می‌شود که... . در این داستان، کودک به‌صورت غیرمستقیم توانایی حل مسئله و مواجه شدن با چالش‌ها را می‌آموزد.