سرگذشتنامه

کتاب حاضر با قلمی روان و نگاهی گذرا، بخشی از حوادث مهم زندگی حضرت علی (ع) را به صورت جذاب برای نوجوانان در قالب رمان پرداخته است و اتفاقاتی از تولد تا جوانی ایشان را به صورت داستانی بیان کرده است. ماجرای ولادت علی علیه‌السلام در کعبه، دلیل ورود آن حضرت به خانه‌ی‌ پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم، تقدم در تشرف به اسلام و تلاش‌های ایشان در دفاع از پیغمبراکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم از جمله مواردی است که مورد توجه نویسنده قرار گرفته است.

برای دانستن مسیر تربیتی علما و دانشمندانی که علاوه بر کسب علم و دانش، با زمانه‌شناسی و بصیرت، تاریخ‌ساز شده و به عنوان الگوی شاخص به نسل امروز معرفی می‌شوند، ضروری است محیط تربیتی ایشان که سبک زندگی آن‌ها را ساخته است، مورد بررسی قرار گیرد. کتاب «ایام تحصیل» که روایتی از دوران طلبگی سیدموسی‌ صدر را ارائه می‌دهد، روایتی مستند و روشمند برای شناخت نهاد اجتماعی مؤثر و مهمی به نام حوزه است. در فصل اول کتاب به پیشینه و سوابق حوزوی خانواده سیدموسی صدر پرداخته و فصل دوم، با تکیه بر روایات و اطلاعات فصل اول، نوعی وقایع‌نگاری از زمانه تحصیل و طلبگی سیدموسی است، که با روایتی خنثی و غیرتمجیدی، ربط و نسبت سیدموسی با اشخاص، جریان‌ها، حوادث و اتفاقات مهم هر دوره نشان داده شده است. این کتاب برای دغدغه‌مندان علوم اسلامی، محافل فرهنگی و علاقه‌مندان به گفتمان‌های انسان‌محور بسیار مفید است.

کتاب میریام مجموعه مصاحبه‌هایی است که با خواهر امام موسی‌صدر، بانو رباب صدر، انجام گرفته تا در خصوص سال‌های فعالیت و همکاری در امور فرهنگی و سیاسی مسلمانان با برادرش در لبنان به تبیین بنشیند. قالب نوشتاری این اثر، تاریخ شفاهی است که نشستن پای صحبت مطلعان و افراد باتجربه از موضوعات و وقایع را به مخاطب خود می‌چشاند، تا با زوایای تازه‌ای از زندگی امام موسی‌صدر و نقش‌آفرینی اجتماعی خواهر ایشان، با وضوح بیشتری آشنا شده و تجربه‌ها و خاطرات ایشان، از خطر زوال و فراموشی رهانیده شود. همچنین علاوه بر جنبه‌های تازه‌ای از زندگی و مبارزات امام موسی‌صدر، خود او نیز به‌عنوان یک زن کنش‌گر و دغدغه‌مند به جهان معرفی می‌گردد، تا نقش زینبی(س) خود را در زمانه‌اش به درستی ایفا نماید. روایت او، حکایت چند دهه کوشش مستمر با حفظ هویت دینی، ذیل ارزش‌های اخلاقی، در زمانه و جامعه‌‌ای است که زن را جدی نمی‌گرفت و این بانو بر آن بود که در کنار برادر یا در غیاب او این ذهنیت را تغییر دهد.

برادران رایت از جمله مخترعانی بودند که با کوشش و پشت کار فراوان یکی از بهترین وسیله‌های حمل و نقل؛ یعنی هواپیما را در اختیار مردم قرار دادند. اُرویل رایت در سال 1871 و ویلبر رایت در سال 1867 در اوهایو به دنیا آمدند. این دو آرزوی دیرینه انسان که همان پرواز بود را برآورده کردند. برادران رایت برای اولین بار توانستند در سال 1903 یک هواپیما را به پرواز درآورده و با کنترل آن به پرواز ادامه دهند. این دو برادر به‌وسیلۀ یک تونل باد خانگی، بال‌ها، سیستم کنترلی و موتورهای هواپیمای خود را امتحان می‌کردند. آن‌ها قبل از اختراع هواپیما، به ساخت وسایل دیگری مثل دوچرخه و موتور مشغول بودند. در طول سالیان دراز آن‌ها با مطالعه و تحقیق بیشتر توانستند هواپیمای خود را با طراحی دقیق‌تر و بهتر بسازند. سرانجام ویلبر رایت در سال 1912 میلادی و اُرویل رایت در سال 1948 درگذشتند.

مجموعه‌ی «کی؟ چی؟ کجا؟» مجموعه‌ای آموزشی ـ زندگینامه‌ای برای کودکان و نوجوانان است که با هدف آشنایی نسل جوان با افراد تأثیرگذار، مکان‌های تاریخی و مفاهیم مهم جهان شکل گرفته است. هر جلد از این مجموعه، با بهره‌گیری از زبانی ساده، روایت داستانی و تصاویر، تلاش می‌کند تا اطلاعات مستند را ارائه دهد. این مجموعه در کنار تقویت درک مطلب، به پرورش ذهن کودک کمک می‌کند و او را با دنیای واقعی و چهره‌هایی الهام‌بخش پیوند می‌زند.
کتاب «آلبرت انیشتین»، یکی از جلدهای این مجموعه است که به زندگی و اندیشه‌های این فیزیک‌دان قرن بیستم می‌پردازد. نویسنده، با نگاهی مستند و روایت‌محور، از دوران کودکی انیشتین در آلمان تا نظریه‌ی نسبیت و مهاجرت او به آمریکا را به تصویر می‌کشد.

وقتی از رزا پارکس حرف می‌زنیم از یک زن قهرمان، از مادر جنبش مدنی سیاهان و از زنی که برای آزادی مبارزه کرد، ‌سخن می‌گوییم. این کتاب داستان زندگی این زن سیاه‌پوست را روایت می‌کند. کسی که با شجاعت تمام هم برای بازپس‌گیری حقوق خود و دیگران و همچنین علیه تبعیض نژادی تلاش کرد.

محمدتقی شوشتری، در سال 1281 و در شهر نجف چشم به جهان گشود. پدرش، شیخ محمدکاظم، از نوادگان شیخ جعفر شوشتری بود. خانواده‌ی محمدتقی شوشتری اهل علم و فضل بودند و سابقه‌ی مبارزات سیاسی با حکومت‌های ستمگر داشتند، به‌طوری که پدر و پدربزرگ محمدتقی شوشتری به دستور رضاشاه تبعید شدند. محمدتقی شوشتری در سال‌های ابتدایی زندگی خود، مادرش را از دست داد. او دروس ابتدایی خود را در مکتب گذراند و خواندن و نوشتن را فراگرفت. محمدتقی شوشتری مقدمات و سطوح دروس حوزوی را نزد بزرگانی چون سیدحسن نوری، سیدمحمدعلی امام و سیدعلی‌اصغر حکیم آموخت. استعداد و نبوغ محمدتقی شوشتری به‌حدی بود که توانست در 18 سالگی به درجه‌ی اجتهاد برسد. محمدتقی شوشتری پس از قانون کشف حجاب، از شوشتر به نجف رفت و در آنجا از محضر بزرگان علوم دین از جمله آقابزرگ تهرانی بهره برد و از ایشان اجازه‌ی روایت گرفت. محمدتقی شوشتری در سال 1320، پس از سقوط رضاشاه، به شوشتر برگشت و به تحقیقات خود ادامه داد. او در 29 اردیبهشت 1374 در 96سالگی درگذشت.

کتاب حاضر به شرح زندگی شیخ جعفر شوشتری از مراجع تقلید می‌پردازد. وی در دی ماه سال 1191 شمسی در شوشتر متولد شد و در پنج سالگی به عتبات رفت و شروع به تحصیل کرد و نزد استادان تراز اول تعلیم دید. او در شوشتر رسالۀ عملیّۀ خود را به‌نام «منهج‌الرشاد» منتشر کرد که محور فتاوی مراجع تقلید بوده و بر آن حاشیه زده‌اند. شیخ جعفر شوشتری علاوه بر آثار متعدّد در فقه و اصول دین، آثار بی‌نظیر و ماندگاری در مورد واقعة کربلا و سیدالشهداء نوشته است. کتابخانه‌ وی بالغ بر 1500 جلد کتاب نفیس خطّی، چاپ سنگی و سربی در زمینۀ فقه، فلسفه، علوم غریبه، تاریخ و تفسیر با قدمت200 الی 400 سال و مزیّن به یادداشت‌های علامه و خاندانش و علمای خوزستان است که توسط خانوادۀ شیخ بهاءالدین شریعت در سال‌های 1379 تا 1382 وقف کتابخانۀ ملّی ایران شده است.

این کتاب، سعی بر آن دارد تا با بیان ابعاد گوناگون زندگی امام حسن(ع) و سیره ایشان در برخورد با آن اتفاقات، شناخت درستی از زندگی پر خیر و برکت امام حسن(ع) به نوجوانان عزیز ارائه کند و نیز اتفاقات تلخ و شیرین آن دوران را در ابعاد مختلف، برای نوجوانان روایت کند تا شناخت صحیحی از اهل‌بیت پیامبر و شیوه‌ی زندگی ایشان بدست آورند. این کتاب با نگاهی چندبعدی به ابعاد مختلف شخصیت امام حسن (ع) پرداخته و به جنبه‌های کمتر توجه شده از شخصیت ایشان، همچون مبارز، شجاع، مدبر و آینده‌نگر ایشان توجه شده است.

مفاهیم غربت و وطن توسط آدم‌ها معنا می‌یابد. نویسنده کتاب محله افراها که مانند خیلی از ما معنای دیگری برای واژه‌های آشنا و غریبه وضع کرده بود، برای همراهی و همدلی با دوست دوران کودکی‌اش که سال‌هاست ساکن کشور کانادا است و مدتی است به بیماری سختی مبتلا شده، راهی این کشور می‌شود. در آنجا با مفاهیم جدید و دقیق‌تری از واژه‌های غربت و وطن، آشنا و غریبه، حضورداشتن و بودن، مواجهه مستقیم می‌یابد و می‌فهمد آن‌چه تاکنون در رابطه با این مفاهیم داشته است، حقیقی نبوده است. او درمی‌یابد وطن با حضور تولید می‌شود نه با بودن صرف، تنها غربت است که خودنمایی می‌کند. انسان اثرگذار بر دنیای پیرامون خود است و در برابر جهانی که در آن حق حیات یافته است، مسئولیت دارد.