شعر فارسی

این مجموعه اشعار، به انتخاب شاعر، برای جوانان دبیرستانی گردآوری شده است. در این اشعار پیوند بین عواطف انسانی با عناصر طبیعت به وفور به چشم می‌خورد و این ویژگی خاص این شاعر است. شعر «کاش» از پیوند انسان و طبیعت می‌گوید: «کاش در من، دشتی از پروانه بود، کاش در من، خارها گل می‌شدند، کاش یک شب، در نگاهم ناگهان، سنگ‌ها یک لحظه، بلبل می‌شدند... .» در شعر دیگری... .

اشعار این کتاب برای نوجوانان و جوانان سروده شده است. شاعر به طبیعت توجه خاصی دارد؛ اما از مسائل اجتماعی نیز غافل نمی‌شود. در شعری با همین عنوان می‌گوید: «دوباره چرخ دستی پر از سروصدا و یک نفر که داد می‌زند، نمک و آن طرف‌تر کنار تیر برق، کسی شبیه یک پدربزرگ عینکی، دوباره توی کوچه التماس می‌کند، کمک! و من...».

اشعار این کتاب را خودِ شاعر برای نوجوانان انتخاب کرده است. از بارزترین ویژگی‌های اشعار، ابراز عواطف نوجوانی است و بیشتر آن‌ها عاشقانه هستند. در شعر «تا لحظه آخر»، می‌گوید: «چیزی نمی‌فهمم از فارسی، از زیست. جز عشق تو چیزی در کله من نیست. کارم فقط این است تا لحظه آخر، هی می‌کشم یک قلب در گوشه دفتر». شاعر معتقد است که حتی «آلزایمر» هم نمی‌تواند نقش معشوق را از ذهنش پاک کند.

شعرهای این کتاب برای خوانندگان جوان و دبیرستانی انتخاب شده است. سادگی و صمیمیت، تنوع مضمون، زاویه دید خلاق و توجه به بافت خانوادگی که نوجوان به عنوان مخاطب در آن زندگی می‌کند، از ویژگی‌های این اشعار است. در شعر «بهشت کوچک»، آمده است: «ته یک کوچه تنگ و دو متری، نشسته خانه‌ای تنها و کوچک، من و بابا و مامان ساکن آن، شده اینجا کمد، ما هم عروسک... .»

این کتاب مجموعه اشعاری است که شاعر برای جوانان دبیرستانی انتخاب کرده است. او نگاهی انسانی به طبیعت و عناصر زندگی دارد و عاطفه در آثارش بسیار محسوس است. شاعر با مضامین بسیار در دسترس، مفاهیم عمیق زندگی را به شعر تبدیل کرده است. در شعر «سوال» می‌گوید: «گاهی خجالت می‌کشم از کوه، شرمنده‌ام گاهی از رود، حال زمین این روزها خوش نیست، از بس به خوردش داده آدم دود... .» در شعر «قرار»... .

شاعر این مجموعه، هنگام سرایش، با مخاطب خود هم‌قد می‌شود و از زاویه دید او به جهان می‌نگرد. در اشعار این کتاب، مهرورزی محور محتوایی دارد که با موسیقی کلام شاعر درآمیخته و لحظه‌های زیبایی را رقم می‌زند. در شعر «نگاه» می‌گوید: «من برکه آبی‌ام، تو ماهی، از برکه چه می‌شود بخواهی؟ یک آینه شکسته دارم، بی‌تابِ همیشه نگاهی.»

شعرهای این کتاب برای خوانندگان جوان و دبیرستانی‌ انتخاب شده است. شاعر در شعرهایش مخاطب نوجوان را دست کم نمی‌گیرد، به او احترام می‌گذارد و تلاش می‌کند مثل مخاطبش اندیشه و نگاه متفاوتی به جهان داشته باشد. از این رو، کشف شاعرانه، از ویژگی‌های شاخص آثار اوست. در شعر «دعا» می‌گوید: «درخت دستش را دراز کرد، آسمان پرنده‌ای در دست او گذاشت.»

شعرهای این کتاب، سرشار از نماد، نشانه و تلمیح است و به‌همین‌دلیل، مخاطبِ این شعرها، مخاطبِ خاص است؛ مخاطبی که با کشف و شهود در زمینه اساطیر اُنس و الفت دارد و از فضای رمزآلود شعرها لذتی دوچندان می‌برد. کتاب به سه بخشِ نیایش، پسر اردیبهشت و نیمه دخترانه جهان تقسیم شده است.در شعری آمده است: «زن کبوترانه تنهایی است، در وسعت ناباور عالم. به سرمه‌ای چشمانش بنگر تا حسرت پروازی را به تماشا بنشینی.»

محور 27 شعر این کتاب، عاطفه است؛ اما شاعر می‌کوشد میان مخاطب و طبیعت پیوند برقرار می کند. شعر او با کمک به غنای عاطفه و اندیشه نوجوانان، نگاه مخاطب را تلطیف می‌کند. او درباره صلح می‌گوید: «صلح هرکجا پا گذاشت، جای کینه، جای بمب، یک درخت کاشت...». در شعر دیگری، درباره گل می‌گوید: «گل چیست؟ بوی باغچه یا رنگ و روی باغچه. من توی این فکرم که هست گل آبروی باغچه...».

شاعر در این مجموعه با استفاده از عناصر خیال‌انگیز در شعر، زاویه دید مخاطب را گسترش می‌دهد و جهان را با تخیل درباره اشیا و عناصر طبیعت گره می‌زند.در شعر «آوازهای سیب‌زمینی»، آمده است: «ای کِرم خاکی کوچک! آیا شنیده‌ای در عمق خاک، آواز سیب‌زمینی را؟ » در شعر دیگری از رویای کاکتوس‌ها می‌گوید و در شعرهای دیگر از سیم‌های برق، کوه، پُل و صدا، سخن‌ها دارد.