شعر

کتاب حاضر مجموعه‌ای از سی و یک شعر است. این اشعار در قالب غزل سروده شده‌اند. نیمی از شعرها عاشقانه هستند و نیمی دیگر درباره موضوع‌های مختلفی ازجمله: مرثیه برای شهید مدافع حرم، در سوگ شهدای آتش‌نشانِ ساختمان پلاسکوی تهران، در سوگ ۲۹۰ شهید پرواز ایرباس ۶۵۵ ایرانی، زلزله‌زدگان شهرستان ورزقان و در وصف حضرت عباس(ع) و امام‌رضا(ع). همچنین برای پدر و مادر شهیدان نیز اشعاری آورده شده است. آخرین شعر، وصف‎الحال حضرت زینب(س)، بعد از واقعه کربلاست.

این کتاب مجموعه اشعاری است که در قالب غزل سروده شده است و به سه بخش تقسیم می‌شود: شعرهای بین سال‌های ۸۷ ــ ۸۵، شعرهای بین سال‌های ۹۰ ــ ۸۸ و شعرهایی که بین سال‌های ۹۴ ــ ۹۱ سروده شده‌اند. اولین شعر از بخش دوم، به دکتر «شفیعی کدکنی» تقدیم شده است. در این شعر، شاعر خود را دختری از نسل «چنگیز» و عاشق می‎داند. یکی از شعرهای بخش سوم نیز با توجه به شعر «مهدی اخوان ثالث»، (سلامت را نمی‎خواهند پاسخ گفت، سرها در گریبان است) سروده شده است.

رباعی یکی از قالب‌هایی است که مضامین متنوع فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، اخلاقی، عرفانی و... را در خود می‌پذیرد. این قالب شعری به دلیل کوتاه بودن، بیشتر در یاد می‌ماند و از این رو در همه تاریخ ادبیات حضور قوی خود را حفظ کرده و محمل نازک‌اندیشی‌های شاعران گوناگون بوده است. میلاد عرفان‌پور از شاعرانی است که شیفته این قالب شعری است و بسیای از کشف‌های شاعرانه خود را در این قالب بیان کرده است. کتاب حاضر مجموعه‌ای از 73 رباعی است که در شش فصل دسته‌بندی شده است.در یکی از رباعی‌های فصل اول آمده است: «با اینکه دمی نبوده خرسند از من/ هرگز نبریده است پیوند از من/ از این همه عیب‌پوشی‌اش حیرانم/ انگار حیا کرد خداوند از من».

کتاب حاضر مجموعه اشعاری است که در قالب غزل سروده شده است. شعر «مرز» درباره وطن سروده شده، در بخشی از آن آمده است:«حالا وطن چه داشت که کل جهان نداشت؟ ». غزل «بانوی گلخانه ورامین»، درباره محمد مروّج‌زاده و فیلم اوست. «جنبش تبسّم»، درباره دخترکی افغانستانی، به نام «تبسّم» است که افراد «داعش» او را جلوی چشم مادرش سر می‎بُرند. «سوکواره بلخ»، درباره شیعیانی است که طالبان بعد از تسلط بر «مزارشریف»، آن‌ها را قتل‌عام می‎کنند. شعر....

کتاب حاضر مجموعه‌ای از اشعار است که در قالب غزل سروده شده‌اند. کتاب دو بخش دارد. غزل‌های بخش اول، درباره عشق، غم، تنهایی و... هستند. در بخش دوم شعرهایی برای حضرت محمد(ص)، حضرت زهرا(س)، حضرت زینب(س) و حضرت معصومه(س)، آورده شده است. نام بعضی از اشعار بخش اول به این ترتیب است: «من کی‌ام؟ من چی‌ام؟ نمی‎دانم»، «یک نفر افتاده مثل سنگ در جان و تنم»، «گفتند بهار آمده و فصل جوانی» و نام برخی از اشعار بخش دوم: «هر نسیمی خسته کز کویت خبر می‎آورد»، «هنوز بر سر هر نی حکایت سر تو» و «در خبرها آه اما در نظر آیینه بود».

این کتاب مجموعه اشعاری است که در قالب شعر نو سروده شده‌اند. «از دست ما»، «به من نمی‌چسبد این فروردین»، «این کوه‌ها»، «میان این همه جادو» و «نمایش غزه»، نام برخی از این اشعار است. در شعر اول، شاعر از مادر زمین و ناسپاسی آدمیان می‎گوید و اینکه فرزندان خلفی برای این مادر نبوده‎ایم. در شعر دوم، فروردین و آمدن بهار برای شاعر دلچسب نیست؛ چراکه در سفره هفت‌سین، خرچنگ در تُنگ است و عیدی که در آن مادربزرگ‌ها نباشند، مانند چایی است که سرد شده باشد. در شعر بعدی....

کتاب حاضر مجموعه‌ای از اشعار است که در قالب غزل سروده شده‎اند. «زندانی خویشم»، «بعد از باران»، «رفت و برنگشت»، «خنده مادر»، و «شب بی‌فاطمه»، نام بعضی از این غزل‌هاست. در شعر اول، شاعر خود را مانند کرم ابریشمی می‎داند که با دستانش برای خویش قفس می‎بافد و از معشوق می‎خواهد که او را تنها نگذارد. او در شعر دوم، ناسپاسی آدمیان را باعث نباریدن باران می‎داند، بارانی که رحمت است و همه نعمت‌های روی زمین از آن‌. شعر سوم درباره مادر است و....

کتاب حاضر مجموعه‌ای از اشعار است که در قالب غزل سروده شده‌اند. اولین غزل درباره آخرین شبی است که حضرت علی (ع) مهمان دخترش بوده است. یکی از شعرها درباره امام رضا (ع) است. غزلی درباره «آیات‌القرمزی»، شاعر مبارز بحرینی، غزلی درباره شهید «احمدی روشن» و شعری درباره سردار «سلیمانی». همچنین شاعر غزلی درباره دکتر «علی شریعتی» و سخنان او در کتابِ «امت و امامت» سروده است.

کتاب حاضر مجموعه اشعاری است که در قالب غزل سروده شده‌اند. نام برخی از این شعرها به این ترتیب است: «تکرار»، «مسیح»، «مصیر»، «حبیب»، «برائت» و «روایت». شاعر شعرهای اول و دوم را برای دخترانش سروده است. شعر «مصیر»، تصنیفی به مناسبت بهار است و شعر بعدی برای شهیدان مدافع حرم و انتظار کودکانشان. غزل «برائت»، برای مردم مظلوم «یمن» سروده شده و شعر آخر نوحه‌تصنیف اربعین است.

کتاب حاضر مجموعه اشعاری است که در سه قالب غزل، ترانه و رباعی سروده شده است. «مادربزرگ»، «ابر»، «سفر» و «در حراج ستاره‌سوز زمین»، نام برخی از غزل‌هاست. شاعر در شعر اول، حتی یک لحظه غفلت از مادربزرگش را شکستن نمکدان می‌داند، مادربزرگی که در تندبادهای روزگار هم ایمانش را از دست نداده است. «نیم‎کره»، «پیری بهار» و «سیاه‌مشق»، نام برخی از ترانه‌های کتاب است. یکی از رباعی‌ها درباره تهران می‎گوید: «تهران به چراغ‌های رنگی خوش بود/ گاهی قرمز گاه سبز و کبود/ از آن همه رنگ مانده خاکستر و دود/ دیدی همه‎چیز رنگ می‌بازد زود؟ »