پیامبران

پس از آنکه قوم لوط گرفتار بلای عظیم الهی شدند و از بین رفتند، مردمی در نزدیکی آنجا شهری بنا کردند و نام آن را مدین گذاشتند. مردم آن دیار به تجارت مشغول بودند و در معامله «غش» می‎کردند. شعیب پیامبر به ارشاد آنان پرداخت؛ اما مردم نصیحت نمی‌پذیرفتند تا آنکه آنان نیز به بلای الهی گرفتار شده و از بین رفتند.

بعد از داوود نبی (ع)، پسرش حضرت سلیمان (ع) جانشین او شد. خداوند نیروهای عجیبی در اختیار او قرار داد تا پیامبری قدرتمند باشد. در این داستان از نیروهای سلیمان نبی و چگونگی ایمان آوردن ملکه سرزمین سبا از آفتاب‌پرستی به یکتا‌پرستی و نیز چگونگی فوت سلیمان پیامبر صحبت شده است.

حضرت عیسی (ع) چند نفر از حواریون خود را به انطاکیه فرستاد تا مردم آنجا را به یکتاپرستی دعوت کنند. آن‌ها با معجزاتی مثل شفای بیماری‌های لاعلاج و زنده کردن مردگان این کار را انجام دادند؛ اما با دستور پادشاه زندانی شدند تا اینکه شمعون یکی دیگر از حواریون به دربار پادشاه راه یافت و سعی کرد تا دوستان خود را نجات دهد.

قصه‌های مذهبی مخاطبان خاص خود را دارند. کتاب حاضر داستان یکی از جنگ‌های معروف پیامبر است که خندق هم نام دارد. سلمان فارسی در این جنگ نقش مهمی برعهده داشت و پیروزی جنگ مدیون تدبیر او بود. مخاطب در این کتاب شرح کامل این جنگ را در قالب قصه می‌خواند و از رشادت‌های حضرت علی در جنگ آگاه می‌شود.

در دهم رمضان سال هشتم هجری، مسلمانان با همراهی پیامبر اسلام، حضرت محمد (ص)، مکه را فتح می‌کنند. ابوسفیان به ظاهر مسلمان می‌شود و توطئه‌چینی می‎کند؛ اما این توطئه به نفع مسلمانان به پایان می‌رسد و ارحم‌الراحمین بودن خداوند بزرگ به نمایش گذاشته می‌شود.

این داستان بر اساس آیات ۸۲ تا ۸۶ سوره «مائده» نوشته شده است. بزرگان مکه که گمان می‎کردند حضور حضرت محمد (ص) به ضرر آن‌هاست، سعی داشتند تا نجاشی را با دادن هدیه‌های گران‌قیمت تطمیع کنند تا نجاشی به دعوت پیامبر اکرم (ص) برای گرویدن به اسلام پاسخ منفی بدهد. تصمیم‌گیری عاقلانه و هوشمندانه از نکات این داستان است.

این کتاب دربردارنده دو داستان کوتاه از حضرت «عزیر» با استناد به آیه ۲۹۵ از سوره بقره و «برصیصا»، از بندگان زاهد پروردگار و از مردمان بنی‌اسرائیل، با استناد به آیات ۱۶ و ۱۷ سوره حشر است. توکل و ایمان به خدا از موضوعاتی است که در این داستان‌ها به آن توجه شده است.

این داستان با تأملی در آیات سوره شعرا و آیه ۱۳۰ سوره اعراف به رشته تحریر در آمده است. در این روایت حضرت موسی (ع) فرعون را به یکتاپرستی دعوت می‌کند. همچنین به معجزات حضرت موسی و از جا کنده شدن برج فرعون اشاره می‌شود که نماد قدرت او بود و موجب تحکیم ایمان یاران موسی (ع) به خداوند شد.

مردم شهر «بعلبک» بت‌پرست بودند. خداوند حضرت الیاس را مأمور کرد تا مردم آن دیار را به یکتاپرستی دعوت کند. روزی همسر پادشاه دستور داد کشاورز بی‌گناهی را به قتل برسانند. نزول عذاب الهی بر پادشاه و ملکه، باعث شد تا مردم به حضرت الیاس ایمان بیاورند.

پس از گم شدن صندوق عهد (صندوقی که مادر موسی (ع) او را درون آن گذاشت) اِشموئیل، پیامبر قوم بنی‎اسرائیل شد و طالوت یکی از یاران او فرماندهی سپاهی را به عهده گرفت که قرار بود به جنگ با دشمنان بنی‌اسرائیل، یعنی جالوت برود؛ اما طالوت بسیار ضعیف‌تر از جالوت بود. آیا سپاه حق می‌تواند بر سپاه باطل پیروز شود؟