پیامبران

این داستان به پربرکت بودن روزی حلال می‌پردازد و داستانی از پیامبر اکرم (ص) را روایت می‎کند که بر گرفته از کتاب «امالی»، نوشته شیخ صدوق است. پیامبر (ص) ۲ سکه داشت و با آن ۲ سکه، برهنه‌ای صاحب لباس و برده‌ای آزاد شد که نشان از برکت داشتن روزی حلال است.

«عبدالرحمان» مرد زحمت‎کشی است و دوست و همکار جوانی به نام «اسماعیل» دارد. آن‌ها سر مسئله‌ای اختلاف پیدا کرده‌اند و نزد حضرت محمد (ص) می‎روند. اسماعیل با عجله می‌خواهد ماجرا را تعریف کند؛ وی با رفتار و سخنان پیامبر متوجه می‌شود که احترام گذاشتن به بزرگ‌ترها و سالخوردگان چقدر ارزشمند و واجب است.

این داستان درباره یکی از آداب دوستی، یعنی بدرقه کردن است و به این حدیث از پیامبر اکرم (ص) اشاره می‎کند که می‌فرمایند: «دوستی با دوست خوب مثل دوستی با عطرفروش است که اگر عطر خویش را به تو ندهد، بوی خوش عطر او به تو می‌رسد». این داستان از کتاب «مسندالشهاب» نقل شده است.

در این داستان کودکان می‌آموزند که کمک کردن به والدین تا چه اندازه مهم است. «مالک» جوان رعنایی است که قصد دارد در جنگ میان حق و باطل همراه پیامبر اکرم باشد؛ اما وقتی پیامبر متوجه می‌شوند که او تنها فرزند خانواده است، نصیحتش می‌کنند که به نزد والدین خود برود؛ چراکه کمک به پدر و مادر از یک سال جنگ در راه خدا بهتر است.

در این داستان کودکان با اویس قرنی و محبت بی‌حد او نسبت به مادرش آشنا می‌شوند. اویس چنان به مادر خود تکریم می‎کرد که پیامبر درباره او فرموده بود: «نسیم بهشت را از سوی یمن احساس می‌کنم». این داستان به نقل از کتاب «منتهی‌الامال» تنظیم شده است.

این داستان پیرمردی سخن‌چین است که با یادآوری خاطره‌ای تلخ باعث درگیری بین دو قبیله می‌شود؛ اما پیامبر اکرم (ص) با سخنان آرام‌بخش خود دوباره بین آن‌ها صلح و دوستی را برقرار می‎کنند. این داستان از کتاب «تفسیرالمیزان» انتخاب و بازنویسی شده است.

آفتاب از لابه‌لای شاخه نخل‌ها به حیاط می‌تابید، پیامبر به همراه علی (ع) وضو می‌ساخت که گربه‌ سفیدی را دید که تشنه بود. پیامبر پیاله‌ای آب برای او گذاشت و با مهربانی صبر کرد تا گربه آب خورد. آزار نرساندن به حیوانات و مهربانی کردن با آن‌ها از آموزه‌های این داستان است.

در این کتاب با روایت داستانی از پیامبر اکرم (ص)، کودکان متوجه می‌شوند که تنبلی انسان را فقیر می‎کند و هر کس تلاش کند، خداوند او را بی‌نیاز می‌سازد. داستان از کتاب «بحارالانوار» انتخاب شده است.

داستان این کتاب از «کحل‌البصر» و «بحار‌الانوار» انتخاب و بازنویسی شده است. موضوع این داستان با استناد به این سخن پیامبر (ص) نوشته شده است که: « مسلمان هرگز نباید اجازه بدهد که کارهای شخصی او را دیگران انجام دهند؛ حتی کارهای کوچک را».

این کتاب به اهمیت نظافت و پاکیزگی پرداخته است. روزی پیامبر (ص) متوجه می‌شوند که یکی از یارانشان اصلاً به تمیزی اهمیتی نمی‌دهد و یکسره در حال عبادت است. پیامبر با ناراحتی دستور می‎دهند که همه در مسجد جمع شوند. آنگاه بالای منبر رفته و درباره ارزش پاکیزگی سخن می‎گویند.