امام حسین (ع)

زمان وقایع این کتاب در روز عاشورا و کربلا می‌گذرد. داستان درباره مردی به نام حارث است که از سوی عمر بن سعد قول گرفته تا اگر اسب امام حسین(ع) را پس از به شهادت رسیدن ایشان سالم و زنده نزد سپاه یزید ببرد، هدیه بزرگی دریافت می‌کند. حارث در طول نبرد نمی‌توانست باور کند فردی که میان میدان است امام حسین(ع) و نوه پیامبر است. در انتهای جنگ و پس از شهادت امام حسین(ع)، حارث تلاش کرد تا اسب را به چنگ بیاورد اما اسب به طرف خیمه خانواده شهدای کربلا رفت و حارث از میان حرف‌های خانواده‌ها متوجه شد فردی که شهید شده است امام حسین(ع) است و اسب ایشان، اسب پیامبر(ص) است.

کتاب، منظومه ای عاشورایی است در وصف حالات حضرت زینب (س)، حضرت رقیه (س) و سایر اسرای کربلا. زبان شاعر نو و نگاه او به جهت ادبیاتی قدرتمند است و از روضه و نوحه فاصله گرفته است. واژه‌ها بار ادبیاتی سنگینی را به دوش می‌کشند.

نویسنده، آیت‌الله سید عباس اسلامی کاشانی، با نگاهی فلسفی، منابع معتبر را با هدف شناختن تمام ابعاد زندگی امام حسین(ع)، مطالعه و بررسی کرده است. ایشان تلاش کرده اند از راز دیرینه فرهنگ عاشورا پرده بردارند.
این کتاب سه بخش دارد و نام آن‌ها عبارت‌اند از: فرهنگ عاشورا، راز ماندگاری؛ دلایل عینیت حق و فضیلت عاشورا؛ تنظیم شعائر حسینی.