تشیع

کتاب حاضر قصد دارد خوانندگان را با امام زمان (عج)، مهدویت و خصوصیات یک منتظر واقعی در عصر غیبت آشنا کند.
نویسنده هدف خود از تحریر این کتاب را پاسخ‌دادن به پرسش‌های جوانان و نوجوانان، شرح یک دوره مهدویت و شکل‌گیری فضایی برای بازتولید اندیشه‌ها معرفی می‌کند تا ایشان بتوانند از طریق خواندن نظرات و تفسیرهای گوناگون، اطلاعات جامع‌تری از امام عصر(عج)، نواب امام زمان(عج)، شرایط زندگی در عصر غیبت پیدا و پرسش‌های ذهنی و ابهام‌های متعدد درباره آخر زمان را برطرف کنند.

این کتاب کوششی است برای بازخوانی موضوعی و مسئله‌محور کتاب شریف نهج‌البلاغه. آنجا که حضرت علی علیه‌السلام پرسش و مشورت را تشویق می‌کند و انجا که حق انتقاد و اعتراض را به رسمیت می‌شناسد، آنجا که با اسیر مدارا می‌کند، آنجا که بر زیاده‌خواهی برادرش از بیت‌المال می‌خروشد...
نویسنده کتاب نهج‌البلاغه را از لحاظ موضوعی و مسئله‌ای دسته‌بندی کرده است. او مختصری از رهنمودها و اندیشه‌های حضرت علی(ع) را به صورت بخش‌های ناپیوسته در ادامه هم ارائه داده است.

یکی از شیعیان برای دیدار با امام صادق(ع) به شهر مدینه آمد. از ابتدای ورودش به شهر مردم به او گفتندکه محال است مأموران خلیفه بگذارند او با امام(ع) دیدار کند و آن‌ها با خفقان شدید و سخت‌گیری بر رفت‌آمدهای امام صادق(ع) نظارت می‌کنند. مرد با وحشت و ناامیدی به سوی منزل امام(ع) راه افتاد. او در بین راه متوجه علاقه مردم به امام(ع) شد و در آخر راه اتفاقی جالب برایش افتاد ...

این داستان از زبان ابلیس خطاب به والفور بازگو شده است. والفور جن کوچکی است که از طرف ابلیس مأمور شده بود تا نگذارد واقعه غدیرخم به‌وقوع بپیوندد. ابلیس درس‌ها و توصیه‌های گوناگونی را به والفور می‌دهد و به او یاد می‌دهد تا حریص، دروغگو، مغرور و... باشد و این‌ها را به دیگران نیز بیاموزد.
در خلال این گفته‌ها، ماجرای غدیرخم و حوادث پس و پیش آن روایت شده است.

«شیطان در خانه» روایتگر زندگانی، جوانمردی‌ها، فراز و نشیب‌ها و نحوه به شهادت رسیدن امام حسن مجتبی(ع) می‌باشد.در این کتاب حیات امام حسن(ع) و دسیسه‌ای که در این بین دشمنان برای قتل او از پیش برنامه‌ریزی کرده بودند و در نهایت شهادت ایشان توسط همسرشان (جعده) به خوبی به روایت داستان درآمده است و با ظرافت تمام مظلومیت و جوانمردی حضرت را برای مخاطب نوجوان به تصویر می‌کشد.

مجید نویسنده‌ای است که برای پیاده روی اربعین به همراه دوستش کرار که بناست راهنمای او باشد راهی عراق می‌شود اما در این میان اتفاقاتی می‌افتد و مجید مورد لطف و ملاطفت امام حسین علیه السلام قرار می‌گیرد و این مسیر را به‌گونه‌ای دیگر و در زمانی دیگر طی می‌کند. او به گذشته می‌رود و با چشم خود با عاملان واقعه کربلا، دشمنان امام و برخی یاران ایشان مواجه می‌شود و شروع به نگارش و روایتگری حوادث و پیشامدهایی می‌کند که خود با چشم و گوشش با آنها رو به رو شده است.

عمر سعد با سپاهی در بیرون کوفه اردو زده و آماده‌ حرکت به سوی ایران جهت مبارزه با دیلمیان و گرفتن حکومت ری است. در این میان ابن‌زیاد بر مسند حکومت کوفه می‌نشیند و عمرسعد را فرامی‌خواند و به او می‌گوید در صورتی که حکومت ری را می‌خواهی باید به جنگ با حسین بن علی بروی و یا او را وادار به بیعت کنی. فرماندۀ گندم‌خوار، رمانی است مهیج و شورآور درباره واقعه‌ی عاشورا و مسائل پیش و پس از آن، که از زبان عمربن سعد روایت می‌شود.

کتاب حاضر ماجرای ولادت امام رضا(ع) را از زاویه نگاه دخترکی به نام سمانه که در شهر مدینه زندگی می‌کرد و دوست داشت نوزاد نجمه خاتون و امام موسی کاظم(ع) را ببیند روایت می‌کند. سمانه و مادرش برای تبریک‌گفتن وارد خانه امام موسی کاظم(ع) شدند. سمانه در کنار باقی زنان ایستاد و به صحبت‌های نجمه خاتون درباره نوزادش که با بقیه بچه‌ها متفاوت بود گوش داد. او از اینکه در خانه داناترین فرد روزگار بود و کودک والامقام ایشان را می‌دید، بسیار خوشحال بود.
نویسنده در این داستان تلاش می‌کند تا فضای شهر مدینه و ارادتی را که مردم به امام موسی کاظم(ع) و فرزندشان، امام رضا(ع)، داشتند، شرح دهد.

داستان پیش‌رو درباره چگونه آمدن امام رضا(ع) از مدینه تا خراسان است. در آن روزگار مأمون دستور داده بود تا امام(ع) را از شهرها گذر ندهند و از مسیری که کسی ایشان را نبیند به مشهد بیاورند. امام(ع) که متوجه شد همراهانشان از گرما و بی‌آبی بیابان آزار می‌بینند دستور داد تا همه به دنبال آب بروند. این جست‌وجو کاروان را با چیزی عجیب روبه‌رو کرد که در این داستان برایتان شرح داده شده است.

داستان حاضر ماجرای نماز عید سعید فطر را که در زمان مأمون الرشید، به اصرار او، به امامت امام رضا(ع) خوانده شد از زاویه نگاه یک کودک که مشتاق دیدار امام هشتم(ع) بود، روایت می‌کند. آن نماز تا انتها خوانده نشد. زمانی که مأموران مأمون استقبال و علاقه مردم نسبت به امام رضا(ع) را دیدند و بابت خلافت احساس خطر کردند، امام رضا(ع) را از صف نماز به کاخ برگرداندند.
این قصه که با زبانی کودکانه و صمیمی بیان شده است، میزان محبوبیت امام هشتم(ع) بین مردم زمانش و درایت سیاسی ایشان را نمایان می‌کند.